تفسیر آیه «مردم از قبرها پراکنده بیرون می‌آیند»: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شروع متن}}

{{سوال}}

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

مباحث مربوط به قیامت از اساسی‌ترین بحث‌های قرآن کریم می‌باشد و آیات فراوانی پیرامون آن در این کتاب شریف وجود دارد؛ و به تعبیر بعضی از علماء: «می توان ادعا کرد یک سوم قرآن در این باره است.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، معارف قرآن، قم، در راه حق، چ دوم، ۱۳۶۸، ص۴۴۳.</ref>». آیاتی که درباره این روز بزرگ است، به موضوعات مختلف پیرامون آن پرداخته‌اند: یکی از آن‌ها چگونگی حالت مردم در آن روز می‌باشد؛ و آیه مبارکه ۶ زلزال یکی از آیاتی است که در این خصوص می‌فرماید:

# به اعتبار مذهب: یعنی اهل هر مذهبی با هم خواهد بود، و از اهل مذاهب دیگر جدا می‌گردند.

# به اعتبار حالات مختلف مردم: بعضی شاد، زیبا و خندانند و بعضی هم تیره و گرفته وتاریک.

# به اعتبار ایمان و کفر: اهل ایمان با هم و اهل کفر نیز با هم خواهند بود.

در تفسیر نمونه پس از ذکر احتمالات فوق آمده است: «جمع میان این تفسیرها کاملاً ممکن است، زیرا مفهوم آیه گسترده است.<ref>تفسیر نمونه، همان، ص۲۲۷.</ref>

۲. گروهی بودن مردم: {{قرآن|یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجا|ترجمه=روزی که در صور دمیده می‌شود و شما فوج فوج (به محشر) می‌آیید.|سوره=نبأ|آیه=۱۸}}  

# خبرچینان، به حالت آویختگی به شاخه‌های آتش.

# افراد عیاش و خوشگذران، بدبو تر از مردار.

<span></span>

{{مطالعه بیشتر}}