آداب دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۰۴ بایت اضافه‌شده ،  پنج‌شنبهٔ ‏۱۱:۰۶
(←‏آداب دعا در روایات: اصلاح ارقام)
(←‏آداب دعا در قرآن: اصلاح ارقام)
خط ۲۱: خط ۲۱:


برخی گفتند باید پروردگار را با صدایی یاد کرد که متوسط باشد، نه خیلی بلند و نه خیلی آهسته‏.<ref>محمد جواد مغنیه، تفسیر کاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۶۸۷.</ref>
برخی گفتند باید پروردگار را با صدایی یاد کرد که متوسط باشد، نه خیلی بلند و نه خیلی آهسته‏.<ref>محمد جواد مغنیه، تفسیر کاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۶۸۷.</ref>
=== خوف از خدا و طمع به فضل او===
اگر دعا با توجه باشد، هم خوف به همراه دارد و هم طمع؛ ترس از گناه که مبادا انسان را مبغوض حق تعالی کند و در نتیجه مانع اجابت دعا بشود. اما از طرفی فضل و کرم خداوند باعث طمع انسان به استجابت دعا می‌شود. خداوند می‌فرماید: {{قرآن|وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا |ترجمه=در حال خوف و طمع دعا کنید.|سوره =اعراف|آیه=۵۶}}


=== تضرع و خشوع ===
=== تضرع و خشوع ===
خط ۲۹: خط ۳۲:
=== اخلاص در دعا===
=== اخلاص در دعا===
قرآن امر به اخلاص در خواسته‌ها کرده است: {{قرآن|وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ|ترجمه=و خدا را از سر اخلاص در دین بخوانید|سوره=اعراف|آیه=۲۹}} گاهی دعای انسان حقیقی است، یعنی آنچه را می‌خواهد، در واقع خیر است؛ اما در دعا خدا را نمی‌خواند به این معنا که به زبان از خدا مسالت می‌کند ولی در دل همه‌ امیدش به اسباب عادی یا امور وهمی است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۲، ص۴۸.</ref> امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «وقتی کسی از شما چیزی از خداوند درخواست می‌کند و انتظار اجابت دارد باید از همه‌ مردم مایوس باشد و امیدش فقط به خدا باشد. وقتی خداوند از قلب بنده‌اش این را بداند هر چه درخواست کند به او می‌دهد. خداوند به عیسی فرمود: ‌ای عیسی همچون بنده‌ محزون در حال غرق شدن که هیچ یاوری ندارد، مرا بخوان.}}<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تحقيق: إبراهيم ميانجي ، محمد باقر بهبودي، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق - ۱۹۸۳م، ج۹۰، ص۳۱۴.</ref>
قرآن امر به اخلاص در خواسته‌ها کرده است: {{قرآن|وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ|ترجمه=و خدا را از سر اخلاص در دین بخوانید|سوره=اعراف|آیه=۲۹}} گاهی دعای انسان حقیقی است، یعنی آنچه را می‌خواهد، در واقع خیر است؛ اما در دعا خدا را نمی‌خواند به این معنا که به زبان از خدا مسالت می‌کند ولی در دل همه‌ امیدش به اسباب عادی یا امور وهمی است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، المیزان، ج۲، ص۴۸.</ref> امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «وقتی کسی از شما چیزی از خداوند درخواست می‌کند و انتظار اجابت دارد باید از همه‌ مردم مایوس باشد و امیدش فقط به خدا باشد. وقتی خداوند از قلب بنده‌اش این را بداند هر چه درخواست کند به او می‌دهد. خداوند به عیسی فرمود: ‌ای عیسی همچون بنده‌ محزون در حال غرق شدن که هیچ یاوری ندارد، مرا بخوان.}}<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تحقيق: إبراهيم ميانجي ، محمد باقر بهبودي، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق - ۱۹۸۳م، ج۹۰، ص۳۱۴.</ref>
== آداب دعا در روایات ==
== آداب دعا در روایات ==
=== آداب باطنی دعا===
=== آداب باطنی دعا===
۲٬۲۴۴

ویرایش