چیستی معجزه
این مقاله هماکنون به دست Hosseiney4030 در حال ویرایش است. |
معجزه، کاری بزرگ و دور از دسترس مردم است که معمولا توسط یک شخص عادی صورت نمیگیرد و انجام دادنش عادی نمی باشد. معجزه بودن قرآن، دلیل اصلی بر الهی بودن آن است که وجوه بیانی و محتوایی آن نشانگر این اعجاز است. همچون فصاحت و بلاغت بی نظیر آن، خبر دادن از غیب، بیان اسرار آفرینش و سرگذشت پیامبران و قوم آنها. قرآن برای اثبات اعجاز خود، به تحدی روی آورده است.
تعریف معجزه
علمای اسلامی تعریفهایی برای اعجاز ارائه کردهاند که به چند نمونه اشاره میشود:
- محقق طوسی: وجود یافتن چیزی که مورد عادت نباشد (عادی نباشد) یا از بین بردن چیزی که وجودش مورد عادت باشد با این نشانه که مطابق با ادعای صاحب معجزه (پیامبر) باشد.[۱]
- شیخ مفید: امری که خارق العاده (عادی نباشد)، مطابق ادعا و همراه با مبارز طلبیدن باشد و مردمان از آوردن مثل آن عاجز باشند.[۲]
- آیت الله سبحانی از عالم های مذهب شیعه، کلام مشهور را در تعریف معجزه اینچنین میداند: کاری که خارق العاده و همراه با ادعا تحدی (مبارز طلبی) است و نمیشود با آن مبارزه کرد.[۳]
- فخر رازی و تفتازانی نیز کلام همین تعریف آیت الله سبحانی را بیان کرده اند.[۴]
ارکان معجزه
آنچه از بررسی تعاریف اعجاز از دیدگاه علما بدست میآید این است که موارد زیر به عنوان ارکان معجزه لازم می باشند:
- وقوع حادثهای که خلاف عادت باشد یا جلوگیری از وقوع حادثهای که طبق عادت است و باید واقع شود.
- به دنبال ادعای یک منصب الهی یا ادعای حقانیت دین باشد
- همراه با تحدی و مبارزهطلبی باشد.
- مطابق ادعای صاحب معجزه باشد.
{{جعبه اطلاعات کتاب | عنوان = | تصویر = | اندازه تصویر = | توضیح_تصویر = | نامهای دیگر = | نویسنده = | تاریخ نگارش = | موضوع = | سبک = | زبان = | ویراستار = | به تصحیح = | به کوشش = | تصویرگر = | طراح جلد = | تعداد جلد = | تعداد صفحات = | قطع = | مجموعه = | ترجمه به دیگر زبانها= | ناشر = | محل نشر = | تاریخ نشر = | نوبت چاپ = | شمارگان = | شابک = | نوع رسانه = | وبسایت ناشر = | نام کتاب = <!-- نام کتاب به زبان فارسی --> | مترجم = <!-- مترجم به فارسی --> | مشخصات نشر = <!-- مشخصات نشر در زبان فارسی --> | نسخه الکترونیکی = }}
اعجاز بیانی و محتوایی قرآن
اینکه قرآن معجزه است همه قبول دارند اما در وجه اعجاز قرآن نظر علماء متعدد است که متخصصان از این جهت، معجزه های قرآن را به دو بخش تقسیم کرده اند: اعجاز بیانی، اعجاز محتوایی.[۵]
اعجاز بیانی (لفظی)
اعجاز بیانی: که به اعجاز ادبی و لفظی هم تعبیر میشود یعنی الفاظ و کلمات و جملات و نظم ادبی و اسلوب قرآن با قطع نظر از اینکه چه احکامی را و چه عالمی را حکایت میکند همه معجزهاند و دارای چندین وجه است که در ذیل به آنها اشاره میشود:
۱ـ قرآن، معجزه است بخاطر فصاحتاش. فصاحت یعنی بیان شیرین و واضح و آشکار که هم مفردات و کلمات قرآن فصیح است، یعنی اداء کلمات قرآنی بر زبان، ایجاد سنگینی نمیکند. و هم، جملات و کلام قرآن فصیح است، یعنی ضعف تألیف و تنافر کلمات و گره خوردگی ندارد، بلکه سلیس و روان است. معجزه بودنش بخاطر بلاغت است: یعنی علاوه بر اینکه قرآن فصیح است مطابق مقتضای حال سخن گفته، جملات قرآن دارای عمق معنایی و رعایت اوضاع و احوال مخاطبین است.
۳ـ قرآن معجزه است چون بیانش در قالب یک اسلوب جدید است. نه شعر محض است و نه نثر محض که عرب آن روز فقط همین دو اسلوب را داشتند. اسلوب و روش بیان قرآن با روش و شیوه سخنان خطبای آن زمان کاملا فرق داشت، اسلوب آن ابتکاری و فوق قدرت بشر است.[۶]
۴ـ گیرایی و مجذوب کردن جانها به قرآن معجزه است چون شنیدن الفاظ و جملات آن حتی برای غیر عرب زبانها، هم جذاب و نافذ است. در صدر اسلام بیشترین توجه به اعجاز قرآن از جهت بیانی بودن آن است.[۷]
اعجاز محتوایی (معنایی)
اعجاز محتوایی که از آن به اعجاز علمی، معنوی و… هم تعبیر شده است، یعنی قرآن بخاطر احکام متعالی، اخبار علمی و غیبی و… با قطع نظر از کلمات و الفاظش معجزه است و برای آن مصادیق و وجوهی ذکر کردهاند که ما به چند نمونه از آن اشاره میکنیم:
۱ـ این که شخص امّی (درس نخوانده) چنین مطالب عالی را با چنین حجم بدون تناقض بیآورد، معجزه است.[۹]
۲ـ قرآن با اینکه طی بیست و سه سال و در اوضاع غیرعادی نازل شده و مطالب و احکام متعدد دارد با این حال کوچکترین اختلاف و تناقضی در او نیست و این کار، شگفت و معجزه است.
۳ـ قرآن از غیب خبر داده و از حوادثی قبل از وقوع آن خبر داده که بعدا همانگونه واقع شده است.
۴ـ قرآن از اسرار عالم آفرینش صدها سال قبل خبر داده که مقداری از آنها را علوم امروز بشر کشف کرده مثل حرکت زمین،[۱۰] بارور کردن باد، گیاهان را،[۱۱] مذکر و مؤنث بودن گیاهان.[۱۲]
تحدی
قرآن به عنوان معجزه پیامبر اسلام، بارها دعوت به مقابله به مثل نموده است.[۱۳] قرآن برای اثبات حقانیت خود و رد افترا میگوید اگر میتوانید آیهای مثل قرآن بیاورید.
منابع
- ↑ حلی، کشف المراد، تحقیق حسنزاده، مؤسسه نشر اسلامی، ص۳۵۰.
- ↑ ربانی گلپایگانی، علی، ایضاح المراد، مؤسسه امام صادق(ع)، جزوه دوم، ص۳۱ به نقل از: الکنت الاعتقادیه، ص۴۸.
- ↑ اعجاز نور، همان، ص۱۵.
- ↑ مسعود بن عمر مشهور بن عمر مشهور به تفتازانی، شرح المقاصد، انتشارات شریف مرتضی، قم، ج۵، ص۱۱.
- ↑ اعجاز نور، همان، ص۱۱۲.
- ↑ سبحانی، جعفر، الألهایت، چاپ قدس، چاپ سوم، ج۳، ص۳۱۸.
- ↑ وجوه یاد شده هر کدام قایلنی دارند و در کتابهای تفسیری و کلامی مشروح بحث شده که در آخر چند نمونه از آنها عرض میشود تا شما دوست عزیز مراجعه فرمایید.
- ↑ زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۱۴ (نسخه pdf).
- ↑ همان الألهایت همان، ص۳۶۸ و المیزان ج۱.
- ↑ طه/۵۳.
- ↑ حجر/۲۲.
- ↑ رعد/۳.
- ↑ سوره اسرا، آیه ۸۸؛ سوره هود، آیه ۳۸