نمایش مبدأ برای نهی قرآن از ورود از پشت خانه‌ها

{{شروع متن}}
{{سوال}}
مقصود قرآن از آیه ۱۸۹ سوره بقره که در آن گفته شده «نیکی آن نیست که از پشت خانه‌ها وارد شوید» چیست؟
{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}
{{درگاه|قرآن}}
برخی عرب‌های زمان [[جاهلیت]] سنتی داشتند که در برخی اوقات خاص مانند در حال احرام{{یادداشت|اِحْرام پوشیدن لباس احرام، اولین عمل از اعمال حج و عمره است که با نیت کردن و گفتن لبیک اللهم لبیک، محقق می‌شود. این عمل، از ارکان حج و عمره است. کسی که در حال احرام است را مُحرِم می‌گویند، فرد محرم احکام خاصی دارد مانند اینکه انجام برخی از اعمال در مدت احرام، بر وی حرام‌ می‌شود. «علامه حلی، حسن بن یوسف، تحریر الأحکام الشرعیة علی مذهب الإمامیة، تصحیح جعفر سبحانی، قم،‌موسسة الإمام الصادق، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۵۷۶. مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائدة والبرهان فی شرح إرشاد الأذهان، قم، دفتر نشر اسلامی، ۱۴۰۲ق، ج۶، ص۱۷۵. الزحیلی، الفقه الإسلامی وأدلته، بیروت،‌ دار الفکر، بی‌تا، ج۳، ص۲۱۷۷.»}}، از در اصلی خانه، وارد نشده و از پشت خانه وارد می‌شدند. [[قرآن]] در آیه ۱۸۹ [[سوره بقره]] با این سنت مقابله کرده و آن را نیک ندانست. [[خداوند]] در این آیه، مردم را دعوت کرد که به‌جای این سنت، [[تقوا]] پیشه کنند چراکه درستی و نیکی همان کسب تقواست. برخی مفسران از این آیه استفاده کردند که کارها باید بر همان راه و روش خود انجام شود و نیازی نیست در قالب سنت و عرف و … سختی نادرست در زندگی ایجاد کرد.