پرش به محتوا

استفاده از مهر در نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
دلیل این که سجده شیعیان بر مهر چیست؟
دلیل این که سجده شیعیان بر مهر چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}گذاشتن پیشانی بر خاک سنت پیامبر(ص) بوده است. اصحاب پیامبر(ص) سجده روی خاک را لازم می‌دانستند و به آن عمل می‌کردند. در روایتی آمده است که پیامبر(ص) کسی که روی فرش سجده می‌کرد را از این کار نهی فرمودند.


== سجده بر خاک در سنّت پیامبر(ص) و اصحاب ==
نقل شده است که پیامبر(ص) فردی که با خود سنگی به مسجد ‌آورده بود و روی آن سجده می‌کرد را تایید کردند. حضرت زهرا(س) از خاک مزار حمزه تسبیح و مهر ساختند. پس از شهادت امام حسین(ع) امام سجاد(ع) از خاک کربلا تسبیح درست کردند و با آن ذکر می‌گفتند و مهر ساختند و با آن نماز می‌خواندند.
 
== سجده بر خاک در سنت پیامبر(ص) و اصحاب ==
از اهل سنت و شیعه روایات فراوانی داریم که پیامبر(ص) برای سجده، پیشانی را بر خاک می‌گذاشتند،<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۵۷.</ref> و می‌فرمودند: «خداوند به من چند چیز عطا فرمودند که به انبیاء گذشته نداده بودند؛ از جمله آنها، خداوند زمین را برای من سجده‌گاه و پاک کننده قرار داده است، پس هر فردی از امت من در هر کجا باشند، وقت نماز که شد، همان‌جا به نماز بایستد.»<ref>عطائی اصفهانی، مهر نماز، اختراع شیعه یا انکار اهل سنت، قم، انتشارات حضرت عباس(س)، دوم، ۱۳۸۲، ص۲۵.</ref> ([[منبع حدیث «جعلت لی الارضُ مسجداً و طهوراً» و مفهوم آن]])
از اهل سنت و شیعه روایات فراوانی داریم که پیامبر(ص) برای سجده، پیشانی را بر خاک می‌گذاشتند،<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۵۷.</ref> و می‌فرمودند: «خداوند به من چند چیز عطا فرمودند که به انبیاء گذشته نداده بودند؛ از جمله آنها، خداوند زمین را برای من سجده‌گاه و پاک کننده قرار داده است، پس هر فردی از امت من در هر کجا باشند، وقت نماز که شد، همان‌جا به نماز بایستد.»<ref>عطائی اصفهانی، مهر نماز، اختراع شیعه یا انکار اهل سنت، قم، انتشارات حضرت عباس(س)، دوم، ۱۳۸۲، ص۲۵.</ref> ([[منبع حدیث «جعلت لی الارضُ مسجداً و طهوراً» و مفهوم آن]])


خط ۱۸: خط ۲۰:


ساختن تسبیح و مهر از گل نیز در تاریخ گزارش شده است. حضرت فاطمه(س) با خاک تسبیح درست کرده و با آن ذکر می‌گفتند، تا اینکه در سال دوم هجری در جنگ احد، حمزه بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) به شهادت رسید؛ پیامبر(ص) برای نشان دادن عظمت این شهید، از خاک قبر او برداشته و با خود به مدینه آوردند؛ حضرت فاطمه(س) نیز از خاک قبر حمزه برداشته و با آن تسبیح برای ذکر و مهر برای نماز خواندن ساخت، اهل مدینه به تبعیت از ایشان مهر ساخته و با آن نماز می‌خواندند.<ref>عرفانیان، ص۶۷–۶۴.</ref> این سنت بین مسلمانان وجود داشت و هنگامی که به مسافرتی می‌رفتند، از خاک مدینه برای خود مهری می‌ساختند و می‌بردند تا با آن نماز بخوانند.<ref>عطائی اصفهانی، صص ۶۹–۶۷.</ref> تا این که امام حسین(ع) در کربلا به شهادت رسید. امام سجاد(ع) از خاک کربلا تسبیح درست کردند و با آن ذکر می‌گفتند و مهر ساختند و با آن نماز می‌خواندند. شیعیان نیز به تبعیت از ائمه خود از مهر کربلا استفاده می‌کردند که کم‌کم به شعار و سنت شیعیان تبدیل شد.<ref>عرفانیان، ص۶۶–۴۶.</ref>
ساختن تسبیح و مهر از گل نیز در تاریخ گزارش شده است. حضرت فاطمه(س) با خاک تسبیح درست کرده و با آن ذکر می‌گفتند، تا اینکه در سال دوم هجری در جنگ احد، حمزه بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) به شهادت رسید؛ پیامبر(ص) برای نشان دادن عظمت این شهید، از خاک قبر او برداشته و با خود به مدینه آوردند؛ حضرت فاطمه(س) نیز از خاک قبر حمزه برداشته و با آن تسبیح برای ذکر و مهر برای نماز خواندن ساخت، اهل مدینه به تبعیت از ایشان مهر ساخته و با آن نماز می‌خواندند.<ref>عرفانیان، ص۶۷–۶۴.</ref> این سنت بین مسلمانان وجود داشت و هنگامی که به مسافرتی می‌رفتند، از خاک مدینه برای خود مهری می‌ساختند و می‌بردند تا با آن نماز بخوانند.<ref>عطائی اصفهانی، صص ۶۹–۶۷.</ref> تا این که امام حسین(ع) در کربلا به شهادت رسید. امام سجاد(ع) از خاک کربلا تسبیح درست کردند و با آن ذکر می‌گفتند و مهر ساختند و با آن نماز می‌خواندند. شیعیان نیز به تبعیت از ائمه خود از مهر کربلا استفاده می‌کردند که کم‌کم به شعار و سنت شیعیان تبدیل شد.<ref>عرفانیان، ص۶۶–۴۶.</ref>
{{پایان پاسخ}}
 
<span></span>
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
خط ۲۴: خط ۲۷:
* شیخ طوسی، الخلاف، ج۱، ص۳۵۷ و ۳۵۸.
* شیخ طوسی، الخلاف، ج۱، ص۳۵۷ و ۳۵۸.
* شریف مرتضی، الناصریات، ص۱۵۲.
* شریف مرتضی، الناصریات، ص۱۵۲.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۳۵: خط ۳۶:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه =
| شناسه = شد
| تیترها = شد
| تیترها = شد
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =
| لینک‌دهی =  
| ناوبری =
| ناوبری =  
| نمایه =
| نمایه =  
| تغییر مسیر =
| تغییر مسیر =  
| ارجاعات =
| ارجاعات =  
| بازبینی =
| بازبینی =  
| تکمیل =
| تکمیل =  
| اولویت =
| اولویت =  
| کیفیت =
| کیفیت =  
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}