trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
*رفاهی که ممکن بود از پس این مهاجرت نصیب آنان شود؛ این دلیل از دلایل عمومی مهاجرت قبایل عرب به ایران بود. | *رفاهی که ممکن بود از پس این مهاجرت نصیب آنان شود؛ این دلیل از دلایل عمومی مهاجرت قبایل عرب به ایران بود. | ||
*محبوبیتی که علویان در میان مردم ایران نسبت به خود احساس میکردند. ایرانیان به دلیل اینکه مهاجران از فرزندان پیامبر(ص) بودند، به آنان احترام مىگذاشتند.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۳۳.</ref> | *محبوبیتی که علویان در میان مردم ایران نسبت به خود احساس میکردند. ایرانیان به دلیل اینکه مهاجران از فرزندان پیامبر(ص) بودند، به آنان احترام مىگذاشتند.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۳۳.</ref> | ||
*فشاری که از سوی کارگزاران خلافت در مناطق مختلف ایران بر مردم وارد میشد موجب دعوت آنان برای حضور مخالفان اصلی دستگاه خلافت، سادات علوی، برای حضور و قیام علیه این فرمانروایان میشد. | |||
*پرهیزکاری و جوانمردی برخی سادات علوی که دوستی ایرانیان را برمیانگیخت. این موضوع ایرانیان را برای دعوت از آنان برای حضور در ایران تشویق میکرد. | |||
*در برخی نواحی ایران قدرتهای محلی ایرانی حفظ حیات خود را در پذیرش اسلام و اتحاد با سادات علوی، در مقابل قدرتهای سنی مذهب وابسته به خلافت میدیدند. به همین دلیل، از آنان برای حضور و شراکت در قدرت دعوت میکردند.<ref>اسماعیلی، یوسف، سیری در تاریخ تشیع مازندران (از آغاز تا پایان سده هشتم هجری)، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۷ش، ص۶۰.</ref> | |||
زید بن علی بن الحسین پیش از قیام خود در سال ۱۲۲ق بر ضد امویان، دو نفر را به منظور فراهم آوردن نیرو به خراسان فرستاد، این نشان میدهد که برخی مناطق ایران آمادگی برای پذیرش دعوت شیعی داشتهاند. بعد از شهادت زید در میان شیعیان خراسان حرکتی پدید آمد، آنها عقیده خود را آشکار کردند و ظلم امویها را در حق آلرسول(ص) برای مردم بیان میکردند.<ref>یعقوبی، احمد بن یعقوب، تاریخ یعقوبی ۲/۳۲۶، پیشین.</ref> | زید بن علی بن الحسین پیش از قیام خود در سال ۱۲۲ق بر ضد امویان، دو نفر را به منظور فراهم آوردن نیرو به خراسان فرستاد، این نشان میدهد که برخی مناطق ایران آمادگی برای پذیرش دعوت شیعی داشتهاند. بعد از شهادت زید در میان شیعیان خراسان حرکتی پدید آمد، آنها عقیده خود را آشکار کردند و ظلم امویها را در حق آلرسول(ص) برای مردم بیان میکردند.<ref>یعقوبی، احمد بن یعقوب، تاریخ یعقوبی ۲/۳۲۶، پیشین.</ref> |