پرش به محتوا

اندوه و حسرت پیامبر(ص) به سبب گمراهی مردم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}در قرآن آیاتی وجود دارد که نشان‌دهنده اشتیاق زیاد پیامبر بر هدایت و سعادت مردم است. لطفا درباره این آیات توضیح دهید
{{سوال}}آیاتی از قرآن که حزن و اندوه پیامبر(ص) بر عدم هدایت انسان‌ها است را توضیح دهید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''اندوه و حسرت پیامبر(ص) به سبب گمراهی مردم''' در آیات متعدد قرآن، نقل شده و حتی در آیه‌ای خطاب به پیامبر(ص) آمده که نزدیک است جان خود را از شدت اندوه بر گمراهی برخی انسان‌ها از دست بدهی:


{{نقل قول|﴿فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً
گويى مى‏خواهى بخاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاك كنى اگر به اين گفتار ايمان نياورند.|ارجاع=سوره کهف، آیه۶.}}


براساس این آیه، پیامبر از ایمان نیاوردن مردم، نزدیک است جان خود را از دست بدهد.<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ج۲، ص ۳۵۳.


== رنج شدید پیامبر(ص) ==
فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ج۳، ص ۲۳۱.</ref> اگر افرادی، گمراهی و هلاکت را انتخاب می‌کردند، پیامبر غمگین می‌شد.<ref>مغنیه محمد جواد، التفسیر الکاشف، ج۵، ص ۱۰۳.</ref>
پیامبر اسلام(ص) آن قدر نسبت به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آنها بود که قرآن آن را این گونه بیان می‌فرماید: {{قرآن|فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً|ترجمه=شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی|سوره=کهف[۱۸]|آیه=۶}}


خداوند در این آیه درباره پیامبر می فرماید او از شدت خشم و تحسر و اندوه، نزدیک است جان خود را از دست بدهد که مردم ایمان نمی‌آورند.<ref>طبرسی، تفسير جوامع الجامع، ج۲، ص ۳۵۳.
در آیه دیگری از سوره فاطر می‌گوید که ای پیامبر، مبادا از حسرت خوردن بر ایمان مردم، جانت را از دست بدهی. خداوند بر عمل مردم آگاه است.<ref>سوره فاطر، آیه ۸.</ref>  
 
فیض کاشانی، تفسير الصافي، ج۳، ص ۲۳۱.</ref> مفسران گفته اند اگر كسى راه گمراهى و هلاكت را می‌پيمود، پیامبر غمگين می‌شد و رنج می‌كشيد، همان‏گونه كه پدر از هلاكت فرزندش رنج می‌‏برد. در اين آيه، خداوند پيامبرش را که نزدیک است به سبب روى گردانيدن ديگران از حق و هدايت، خود را هلاك سازد، مورد عتاب قرار داده و به او فرموده است: به سبب آنان دلتنگ مباش‏.<ref>مغنیه محمد جواد، التفسير الكاشف، ج۵، ص ۱۰۳.
 
</ref>
 
در [[سوره شعرا]] هم همین عبارت «لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَك‏» آمده است<ref>سوره شعرا آیه ۳.</ref> مفسران گفته‌اند منظور از اين تعبير، این است كه غصه خوردن پیامبر صحيح نيست و می‌خواهد با اين بيان آن جناب را تسليت دهد.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۵، ص: ۳۴۷
 
</ref>
 
در آیه دیگری در قرآن خطاب به پیامبر آمده است که جان خود را از شدت اندوه از دست نده.<ref>سوره فاطر آیه ۸.</ref> که دلسوزى فوق العاده پيامبر اسلام (ص) نسبت به گمراهان و منحرفان كاملا پیداست.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۸، ص: ۱۹۰.
</ref> اين دلسوزى و خيرخواهى در حق كافر و مؤمن از صفات پيامبرى است.<ref>محسنى، شيخ محمد آصف، روش جديد اخلاق اسلامى، ص۲۶۲</ref>
 
== اندوه پیامبر(ص) ==
آیات زیادی در قرآن وجود دارد كه در آنها خداوند به پیامبر(ص)، كه به سبب تكذیب و انكار قوم دچار غم و اندوه شده، خطاب می‌كند كه غمگین مباش<ref>حزن، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ص۶۰۹۱.</ref><ref>سوره یس آیه ۷۶، سوره مائده ۴۱، سوره نمل آیه ۷۰، سوره انعام آیه ۳۳، سوره لقمان ۲۳.</ref>
 
خداوند در قرآن می‌فرماید: {{قرآن|وَمَنْ كَفَرَ فَلَا يَحْزُنْكَ كُفْرُهُ|ترجمه=و هر كس كفر ورزد، نبايد كفر او تو را غمگين گرداند.|سوره=لقمان|آیه=۲۳}}
 
 
 
آیه ۸۸ حجر. آیه ۶۸ مائده. آیه ۱۲۸ توبه.
 
از آيات قرآن و تواريخ به خوبى استفاده می‌شود كه رهبران الهى بيش از آنچه تصور شود از گمراهى مردم رنج می‌بردند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۱۲، ص: ۳۴۸.
</ref>


در این نوع آیات، دلسوزی پیامبر اسلام(ص) نسبت به گمراهان و منحرفان را به‌دست آورده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص: ۱۹۰.</ref> این دلسوزی و خیرخواهی در حق کافر و مؤمن را از صفات پیامبر دانسته‌اند.<ref>محسنی، شیخ محمد آصف، روش جدید اخلاق اسلامی، ص۲۶۲</ref> در آیات قرآن به این اشاره شده که پیامبر(ص) بر ایمان آوردن و هدایت شدن مردم، حرص و رغبت شدیدی داشت.<ref>سوره توبه آیه ۱۲۸. سوره نحل آیه ۳۷.</ref>


آیات زیادی در قرآن، به حزن و اندوه پیامبر(ص) اشاره کرده که به سبب انکار قوم دچار آن‌ها شده است.<ref>حزن، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ص۶۰۹۱.</ref> در سوره لقمان آمده: {{قرآن|وَمَنْ کَفَرَ فَلَا یَحْزُنْکَ کُفْرُهُ|ترجمه=و هر کس کفر ورزد، نباید کفر او تو را غمگین گرداند.|سوره=لقمان|آیه=۲۳}} چنین تعبیراتی در آیات مختلف قرآن نقل شده <ref>سوره یس آیه ۷۶، سوره مائده ۴۱، سوره نمل آیه ۷۰، سوره انعام آیه ۳۳، سوره لقمان ۲۳. آیه ۸۸ حجر. آیه ۶۸ و ۴۱ مائده. آیه ۱۲۸ توبه. سوره آل عمران آیه ۱۷۶.</ref> و نشان می‌دهد پیامبر اسلام (ص) از مشاهده گروهی جاهل و لجوج، سخت رنج می‌برد، و آن قدر غمگین، و اندوهناک می‌شد که بارها خداوند او را دلداری می‌داد.<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص ۶۹.</ref>


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* محمد فی القرآن، سید رضا صدر.
* سیره پیامبر اکرم با نگاهی به قرآن کریم، محسن قرائتی.


* محمد فی القرآن، سید رضا صدر.
*سیره پیامبر اکرم با نگاهی به قرآن کریم، محسن قرائتی.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۶۰: خط ۴۱:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =  
  | بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
۱۱٬۹۱۳

ویرایش