۱۱٬۹۱۳
ویرایش
(←مطالعه بیشتر: تمیزکاری.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
[[مأمون]] رفتارهای شیعهگونهای داشته، که آنها را ظاهرسازی برای نگهداشتن پایههای حکومتش دانستهاند. مأمون به دلیل جمعیت زیاد [[شیعه|شیعیان]]، محبوبیت [[امام رضا(ع)]] و نارضایتی مردم از سیاستهای ضد شیعیِ [[عباسیان]]، در ظاهر شیوه دوستی با [[علویان]] و [[اهل بیت(ع)]] را در پیش گرفت و سرانجام، وقتی حضور امام رضا(ع) را برای حکومت خود خطرآفرین دید، او را به [[شهادت]] رساند. | [[مأمون]] رفتارهای شیعهگونهای داشته، که آنها را ظاهرسازی برای نگهداشتن پایههای حکومتش دانستهاند. مأمون به دلیل جمعیت زیاد [[شیعه|شیعیان]]، محبوبیت [[امام رضا(ع)]] و نارضایتی مردم از سیاستهای ضد شیعیِ [[عباسیان]]، در ظاهر شیوه دوستی با [[علویان]] و [[اهل بیت(ع)]] را در پیش گرفت و سرانجام، وقتی حضور امام رضا(ع) را برای حکومت خود خطرآفرین دید، او را به [[شهادت]] رساند. | ||
[[مرتضی مطهری|شهید مرتضی مطهری]] | [[مرتضی مطهری|شهید مرتضی مطهری]]، مأمون را [[شیعه]] ندانسته و تنها او را متمایل به تشیع معرفی کرده است. | ||
== سیاست کلی عباسیان درباره شیعه == | == سیاست کلی عباسیان درباره شیعه == |