۷٬۱۳۸
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
منظور از غیبت و شهادت در آیه شریفه: {{قرآن|ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَی عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَه}} چیست؟ آیا عالم شهادت همین عالم مادی نیست؟ پس چگونه بعد از مرگ انسان به عالم ماده برمیگردد؟! | منظور از غیبت و شهادت در آیه شریفه: {{قرآن|ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَی عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَه}} چیست؟ آیا عالم شهادت همین عالم مادی نیست؟ پس چگونه بعد از مرگ انسان به عالم ماده برمیگردد؟! | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}آیه ۸ [[سوره جمعه]] صراحت به این موضوع دارد که خداوند دانا به امور غیب و شهادت است. غیب و شهادت در این آیه را مفسران به اعمال ظاهری و پنهانی بندگان تفسیر کردهاند که خداوند به همه آنها آگاه است. معنای دیگر غیب و شهادت، میتواند دنیا و آخرت باشد. غیب به هر چیزی میگویند که از ادراک انسان پنهان است اما برای خداوند عیان و شهادت است. | ||
== متن آیه == | == متن آیه == | ||
خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
غیب در اصل به معنای چیزی است که پوشیده و پنهان است و چون عالم ماورای محسوسات از حس ما پوشیده است، به آن غیب گفته میشود. هر آنچه مورد ادراک حسی قرار گیرد شهادت است و در غیر این صورت در حوزه غیب قرار میگیرد.<ref>مفهومشناسی غیب در قرآن با تکیه بر آراء علامه طباطبایی، ناصر الدین اوجاقی، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره ۹، شماره ۳۴</ref> غیب به کلیه اموری گفته میشود که از حس انسان پنهان است از این جهت ایمان به خدا و روز جزا ایمان به غیب دانسته شده است.<ref>پیام قرآن، ناصر مکارم شیرازی، ج۷، ص۲۲۳</ref> | غیب در اصل به معنای چیزی است که پوشیده و پنهان است و چون عالم ماورای محسوسات از حس ما پوشیده است، به آن غیب گفته میشود. هر آنچه مورد ادراک حسی قرار گیرد شهادت است و در غیر این صورت در حوزه غیب قرار میگیرد.<ref>مفهومشناسی غیب در قرآن با تکیه بر آراء علامه طباطبایی، ناصر الدین اوجاقی، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره ۹، شماره ۳۴</ref> غیب به کلیه اموری گفته میشود که از حس انسان پنهان است از این جهت ایمان به خدا و روز جزا ایمان به غیب دانسته شده است.<ref>پیام قرآن، ناصر مکارم شیرازی، ج۷، ص۲۲۳</ref> | ||
غیب و شهود دو نقطه مقابل | غیب و شهود دو نقطه مقابل یکدیگرند. شهود عالم محسوسات است و جهان غیب ماورای حس است. غیب و شهادت جزو معانی نسبی هستند، یعنی یک چیز ممکن است نسبت به چیزی غیب و نسبت به چیز دیگر شهادت باشد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۲۲.</ref> بنابر این غیب و شهادت نسبت به افراد عالم و جاهل متفاوت میباشد. و هر قدر دانستههای یک فرد بیشتر باشد، چیزهایی که از او پنهان هستند کم خواهند بود. فلذا برای خدایی که علم او نامحدود است و هیچ چیز نیست که از حیطه و دائره علمی او خارج باشد، همه چیز شهادت و آشکار و روشن است و برای او هیچ غیب و نمایی وجود ندارد. | ||
واژه غیب و مشتقات آن شصت بار در قرآن کریم بکار برده شده است و ده بار در کنار کلمه شهادت آمده است. غیب در آیات قرآن در دو مفهوم کلی به اشیایی که دور از ادراک کلی هستند و اشیایی که به دور از هر نوع ادراک و علمی هستند اطلاق شده است. قرآن کریم گاهی از سرگذشت پیشینیان به عنوان غیب یاد میکند، گاهی از ایمان به غیب سخن میگوید، گاهی غیب را به خداوند نسبت میدهد و گاهی از غیب و شهادت حرف میزند.<ref>مفهومشناسی غیب در قرآن با تکیه بر آراء علامه طباطبایی، ناصر الدین اوجاقی، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره ۹، شماره ۳۴</ref> | واژه غیب و مشتقات آن شصت بار در قرآن کریم بکار برده شده است و ده بار در کنار کلمه شهادت آمده است. غیب در آیات قرآن در دو مفهوم کلی به اشیایی که دور از ادراک کلی هستند و اشیایی که به دور از هر نوع ادراک و علمی هستند اطلاق شده است. قرآن کریم گاهی از سرگذشت پیشینیان به عنوان غیب یاد میکند، گاهی از ایمان به غیب سخن میگوید، گاهی غیب را به خداوند نسبت میدهد و گاهی از غیب و شهادت حرف میزند.<ref>مفهومشناسی غیب در قرآن با تکیه بر آراء علامه طباطبایی، ناصر الدین اوجاقی، فصلنامه مطالعات قرآنی، دوره ۹، شماره ۳۴</ref> در قرآن، تنها خداوند را آگاه به غیب معرفی میکند. و حتی [[پیامبر(ص)]] هم دانستن علم غیب را از خود نفی میکند. | ||
در | [[علامه طباطبایی]] معنای غیب و شهادت در آیه ۸ سوره جمعه را اعمال ظاهری و پنهانی بندگان میداند که خداوند از آنها آگاه است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۹، ص۴۵۲ | ||
</ref> | |||
== عالم غیب و شهادت == | == عالم غیب و شهادت == | ||
خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
در آیه یاد شده (سوره جمعه، آیه ۸) یهودیان را تهدید کرده و خطاب به آنها فرموده: چه بخواهند و چه نخواهند مرگ آنها را فرا میگیرد سپس با ستم کاری و گناه به سمت خدا برمیگردند و خداوند به حقیقت اعمال ظاهری و پنهانی آنها آگاه است چون خداوند عالم به غیب و شهادت است و هیچ عملی از آنان بر خدا پوشیده نیست. عالم شهادت، شامل عالم مادی و غیرمادی نیز میشود و منظور از شهادت، آگاهی خداوند به اعمال ظاهری آنان است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ق، ج۱۹، ص۳۰۹–۳۱۱.</ref> | در آیه یاد شده (سوره جمعه، آیه ۸) یهودیان را تهدید کرده و خطاب به آنها فرموده: چه بخواهند و چه نخواهند مرگ آنها را فرا میگیرد سپس با ستم کاری و گناه به سمت خدا برمیگردند و خداوند به حقیقت اعمال ظاهری و پنهانی آنها آگاه است چون خداوند عالم به غیب و شهادت است و هیچ عملی از آنان بر خدا پوشیده نیست. عالم شهادت، شامل عالم مادی و غیرمادی نیز میشود و منظور از شهادت، آگاهی خداوند به اعمال ظاهری آنان است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۷ق، ج۱۹، ص۳۰۹–۳۱۱.</ref> | ||
مراد از «عالِم الغیب» خداوند است. و آیه میفرماید: پس از مرگ به محضر کسی میروید که آگاه به جهان غیب و شهود است و او از اعمال شما به شما خبر میدهد. و لذا انسان پس از مرگ به عالم ماده بر نمیگردد، گرچه ممکن است روح مرده، پس از مرگ و قبل از قیامت گاهی به دنیا برگردد، چرا که جایگاه ارواح مردگان پس از مرگ، عالم برزخ است. قرآن کریم میفرماید: {{قرآن|... وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ|سوره=مومنون|آیه=۱۰۰|ترجمه=… و پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.}} <ref>قرائتی، محسن، معاد، قم، مؤسسه در راه حق، چاپ سوم، ۱۳۶۸، ص۱۲۹–۱۳۷.</ref> | مراد از «عالِم الغیب» خداوند است. و آیه میفرماید: پس از مرگ به محضر کسی میروید که آگاه به جهان غیب و شهود است و او از اعمال شما به شما خبر میدهد. و لذا انسان پس از مرگ به عالم ماده بر نمیگردد، گرچه ممکن است روح مرده، پس از مرگ و قبل از قیامت گاهی به دنیا برگردد، چرا که جایگاه ارواح مردگان پس از مرگ، عالم برزخ است. قرآن کریم میفرماید: {{قرآن|... وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ|سوره=مومنون|آیه=۱۰۰|ترجمه=… و پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.}}<ref>قرائتی، محسن، معاد، قم، مؤسسه در راه حق، چاپ سوم، ۱۳۶۸، ص۱۲۹–۱۳۷.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |