معجزات حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

پس معجزه همان‌طور که گذشت عبارت است از دلیل و برهان بر اثبات یک مقام الهی. بی گمان امامان معصوم (ع) نیز برای اثبات مقام الهی خود در مواردی که صلاح می‌دیدند از خود معجزاتی نشان می‌دادند. ذیلاً به چند مورد، اشاره می‌گردد:

از اصبغ بن نباته نقل شده است که روزی درمحضر امیرالمؤمنین (ع) بودم، عده ای از اصحاب، که از آن جمله ابوموسی اشعری، عبدالله بن مسعود، انیس بن مالک، ابوهریره و… وارد شدند، به آن حضرت گفتند: از معجزاتی که خداوند به شما اختصاص داده است نشان دهید. حضرت فرمود: شما چگونه هستید و این چه سؤالی است که شما کردید…، خداوند فرموده است: «اگر کسی بعد از حجت ایمان نیاورد به عذاب سخت گرفتار خواهد شد… سپس آنان گفتند: یا امیرالمؤمنین، ما به خدا و رسولش ایمان آوردیم و به او توکل می‌کنیم؛ و بعد حضرت فرمود: به نام خدا و برکات او با من برخیزید، و ما با آن حضرت برخاستیم؛ و درجایی بودیم که هیچگونه آبی در آنجا نبود، در همان حال ناگهان در برابر خود باغ سرسبزی که نهرهایی از آب در آن جاری بود را مشاهده کردیم. به امام علی علیه السّلام عرض کردیم: یا امیرالمؤمنین، به خدا قسم این نشانه امامت است؛ و غیر آن را نیز به ما نشان دهید حضرت فرمود: این مرا کافی است و خداوند نیکو وکیل است…<ref>مجلسی، محمد باقر، بیروت، مؤسسه الوفاء، بحار، ج ۴۲، ص ۵۴،</ref>

از قطب رواندی نقل شده است که روزی ابوصلاح کنانی به خانه امام باقر (ع) می‌رود، در را کوبیده، کنیز و خدمتکار امام (ع) می‌آید. در این هنگام دست به سوی او برده و اهانتی می‌کنند. در این زمان امام (ع) از خانه صدا می‌زند و می‌فهماند که دیوار خانه مانع از دیدار آن حضرت نمی‌گردد؛ و سپس وارد خانه شده به حضرت می‌گوید: به خدا قسم این کار از روی بی اعتنایی و قصد اهانت نبود. بلکه می‌خواستم بر یقینم بیافزایم. امام (ع) فرمود: اگر گمان داری که این در و دیوار وسیله ای حائل بین من و شما می‌شود، پس فرق میان من و شما چه خواهد بود؛ و بپرهیز که دیگر عملی اینگونه ناشایست به جا نیاوری.<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، انتشارات هجرت، ۱۳۷۱، ج ۲، ص ۱۹۹.</ref>

 

# صدیقه کبراء، آیت الله دستغیب، انتشارات کاوه.

# زندگانی حضرت زهرا از ولادت تا شهادت، سید کاظم قزوینی، چاپ علمیه قم.