trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در جریان لیلة الهریر، امام علی(ع) ضمن خطبه‌ای، پس از حمد و ستایش خداوند به تشویق یارانش برای جنگ پرداخت: «ای مردم، كار بر شما و بر دشمن بدین قرار رسیده كه بینید جز واپسین دم دشمن باقی نمانده است، چون امور رخ دهد، پایان آن را می‌توان از آغازش شناخت. آن قوم به مرادی جز دینداری در برابر شما ایستادگی و لجاجت به خرج دادند تا به دست ما بدین وضع دچار آمدند. من فردا صبحگاهان بر آنان می‌تازم و در پیشگاه خدای عز و جل به داوریشان می‌کشانم».<ref>منقری، پیکار صفین، ص۶۵۴-۶۵۵.</ref> | در جریان لیلة الهریر، امام علی(ع) ضمن خطبه‌ای، پس از حمد و ستایش خداوند به تشویق یارانش برای جنگ پرداخت: «ای مردم، كار بر شما و بر دشمن بدین قرار رسیده كه بینید جز واپسین دم دشمن باقی نمانده است، چون امور رخ دهد، پایان آن را می‌توان از آغازش شناخت. آن قوم به مرادی جز دینداری در برابر شما ایستادگی و لجاجت به خرج دادند تا به دست ما بدین وضع دچار آمدند. من فردا صبحگاهان بر آنان می‌تازم و در پیشگاه خدای عز و جل به داوریشان می‌کشانم».<ref>منقری، پیکار صفین، ص۶۵۴-۶۵۵.</ref> | ||
==بر نیزه کردن قرآن و حکمیت | ==بر نیزه کردن قرآن== | ||
به نقل از منابع، از پس شکست سنگین سپاه شام در لیلة الهریر و روز پس از آن که با نزدیک‌شدن مالک اشتر به پیروزی نهایی همراه شد، سپاه شام با نظر عمر عاص برای فرار از شکست قرآن‌های موجود در لشکرگاه را بر سر نیزه کردند. هدف آنان از این کار ترک جنگ و واگذار کردن نتیجه آن به حکمیت (داوری قرآن) دانسته شده است.<ref>منقری، پیکار صفین، ص۶۵۷-۶۶۲.</ref> در این میان، سپاه امام علی(ع) دچار دو دستگی شد و برخی فریب شامیان را خوردند و امام(ع) را برای پذیرش حکمیت در تنگنا قرار دادند. امام(ع) هر چند تلاش کرد تا فریبکاری سپاه شام را برای این دسته از سپاه خود روشن کند، در نهایت در مقابل آنان چاره‌ای جز قبول حکمیت نیافت و در نهایت جنگ برای انجام حکمیت به‌پایان رسید.<ref>منقری، پیکار صفین، ص۶۶۳-۶۸۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||