automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۰۹
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) جز (A.rezapour صفحهٔ جایگاه عفو در حق کسی که ظلم کرده را به عفو در حق کسی که ظلم کرده منتقل کرد) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''عفو و بخشش در [[آیات قرآن]] و [[روایات معصومین(ع)]]''' از مواردی است که با توجه به شرایطی بر آن | '''عفو و بخشش در [[آیات قرآن]] و [[روایات معصومین(ع)]]''' از مواردی است که با توجه به شرایطی بر آن تأکید شده است. در صورتی که این بخشش موجب راهیابی شخص به مسیر درست و توجه به [[جامعه اسلامی]] شود، دارای جایگاه بوده و توصیه شده است. اما نه در آیات قرآن و نه احادیث به عفو بخششی که نشانه تسلیم در برابر ظالم یا جرات یافتن شخص ظالم باشد، توصیه نشده، بلکه سفارش به مبارزه با ظلم و ستمگر کرده است. | ||
==بخشش و گذشت در قرآن== | == بخشش و گذشت در قرآن == | ||
قرآن حدود ۳۵ بار از کلمه [[عفو]] و مشتقاتش استفاده | قرآن حدود ۳۵ بار از کلمه [[عفو]] و مشتقاتش استفاده کرده است و نیز روایاتی که میفرماید: «کسانی را که به شما ظلم کردهاند ببخشید.» حدود ۷۰ روایت است، برای بخشیدن فضیلتهای آن ذکر شده است که با اشاره به چد نمونه، [[فلسفه]] بخشش روشن خواهد شد. | ||
[[قرآن]] برای بخشش مولفههایی را ذکر مینماید: | [[قرآن]] برای بخشش مولفههایی را ذکر مینماید: | ||
* بخشش موجب [[شکرگزار]] بودن بخشنده | * بخشش موجب [[شکرگزار]] بودن بخشنده است. | ||
* از صفات [[نیکوکاران]] است. | |||
* از صفات [[نیکوکاران]] | * موجب جذب افراد به سوی [[هدایت]] و [[سعادت]] میشود. | ||
* عفو نکردن موجب پراکندگی افراد میشود؛ | |||
* موجب جذب افراد به سوی [[هدایت]] و [[سعادت]] | * عفو نکردن باعث دوری از [[رهبری جامعه]] و به گمراهی کشانده شدن است. | ||
* بخشندگی موجب [[رضایت الهی]] است. | |||
* عفو نکردن موجب پراکندگی افراد | |||
* عفو نکردن باعث دوری از [[رهبری جامعه]] و به گمراهی کشانده شدن | |||
* بخشندگی موجب [[رضایت الهی]] | |||
* و بخشش خداوند از گناهان انسانها.<ref>سوره بقره، آیه ۵۲، سوره آل عمران، آیه ۱۳۴ و ۱۵۹، سوره نور، آیه ۲۲.</ref> | * و بخشش خداوند از گناهان انسانها.<ref>سوره بقره، آیه ۵۲، سوره آل عمران، آیه ۱۳۴ و ۱۵۹، سوره نور، آیه ۲۲.</ref> | ||
==بخشش و گذشت در روایات اسلامی== | == بخشش و گذشت در روایات اسلامی == | ||
در [[روایات اسلام]]ی برای بخشش کسی که به انسان ظلم | در [[روایات اسلام]]ی برای بخشش کسی که به انسان ظلم کرده، این نتایج ذکر شده است. | ||
* شخص بخشنده بهترین انسانها در [[دنیا]] و [[آخرت]]. | |||
* شخص بخشنده بهترین انسانها در [[دنیا]] و [[آخرت]] | |||
* بخشش بزرگترین کار است؛ | * بخشش بزرگترین کار است؛ | ||
* بخشنده [[اهل فضل]] و داخل شونده در [[بهشت]] است. | |||
* بخشنده [[اهل فضل]] و داخل شونده در [[بهشت]] | |||
* شخض بخشنده عزتمند است؛ | * شخض بخشنده عزتمند است؛ | ||
* بخشش [[سیره اهل بیت(ع)]]. | |||
* بخشش [[سیره اهل بیت(ع)]] | |||
* جلب کننده مغفرت الهی؛ | * جلب کننده مغفرت الهی؛ | ||
* دربردارنده اوصاف عاقل و [[مؤمن]] و [[شیعه]] و [[مخلص]] و [[متقی]]. | |||
* دربردارنده اوصاف عاقل و [[مؤمن]] و [[شیعه]] و [[مخلص]] و [[متقی]] | * دارای حسابرسی آسان در [[قیامت]]. | ||
* دارای حسابرسی آسان در [[قیامت]] | |||
* و این که خداود متعال پشتیبان شخص بخشنده است و …<ref>کافی، ج۲، ص۱۰۷، باب العفوف وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۱۷۲، بابا ۱۱۳؛ استحباب العفو عن الظالم</ref> | * و این که خداود متعال پشتیبان شخص بخشنده است و …<ref>کافی، ج۲، ص۱۰۷، باب العفوف وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۱۷۲، بابا ۱۱۳؛ استحباب العفو عن الظالم</ref> | ||
==جایگاه عفو== | == جایگاه عفو == | ||
سؤال مهمی که در اینجا مطرح است اینکه عفو در چه مواردی وارد میشود؟ آیا همه جنایتکاران باید بخشیده شوند؟ یا نه؟ آنچه از [[آیات]] و [[روایات]] و [[تفاسیر]] استفاه میشود این است که منظور از بخشیدن، کسی است که به خود انسان [[ظلم]] کند نه به دیگران، بنابر این [[حاکم اسلامی]] یا حتی یک [[انسان مؤمن]] حق ندارد به استناد به این آیات و روایات عفو، حق دیگران را با بخشیدن ظالم پایمال کند. | |||
دوم این که مورد عفو از [[ستمگر]]، از مورد مبارزه با [[ظلم]] و [[ظالم]] جدا است؛ به همین دلیل در [[دستورات اسلامی]] بیان میکنند که نه ظلم کنید و نه تن به ظلم دهید، و در همچنین سفارش میکند که با ظالمان پیکار کنید تا به [[حکم خدا]] گردن نهند، و …<ref>سوره بقره، آیه ۲۷۹؛ سوره حجرات، آیه ۹.</ref> از سویی دیگر دستور عفو و گذشت داده شده: اگر گذشت کنید به پرهیزکاری نزدیکترید، ببخشید دیگران را تا خداوند هم شما را ببخشد.<ref>سوره بقره، آیه ۲۳۷؛ سوره نور، آیه۲۲؛ سوره نساء، آیه ۱۴۹؛ سوره تغابن، آیه ۱۴؛ سوره بقره، آیه ۲۱۹؛ سوره اعراف، آیه ۱۹۹.</ref> | دوم این که مورد عفو از [[ستمگر]]، از مورد مبارزه با [[ظلم]] و [[ظالم]] جدا است؛ به همین دلیل در [[دستورات اسلامی]] بیان میکنند که نه ظلم کنید و نه تن به ظلم دهید، و در همچنین سفارش میکند که با ظالمان پیکار کنید تا به [[حکم خدا]] گردن نهند، و …<ref>سوره بقره، آیه ۲۷۹؛ سوره حجرات، آیه ۹.</ref> از سویی دیگر دستور عفو و گذشت داده شده: اگر گذشت کنید به پرهیزکاری نزدیکترید، ببخشید دیگران را تا خداوند هم شما را ببخشد.<ref>سوره بقره، آیه ۲۳۷؛ سوره نور، آیه۲۲؛ سوره نساء، آیه ۱۴۹؛ سوره تغابن، آیه ۱۴؛ سوره بقره، آیه ۲۱۹؛ سوره اعراف، آیه ۱۹۹.</ref> | ||
پس در جایی که انسان بر دشمن خویش و ستمگر غلبه پیدا | پس در جایی که انسان بر دشمن خویش و ستمگر غلبه پیدا کرده است و دیگران از سوی او احساس خطر نمیکند و گذشت از ستمکاری او باعث اصلاح و تربیت میشود، قرآن میفرماید: ما آنها را بخشیدیم تا شکر گزار باشند.<ref>بقره / ۵۲.</ref> و اگر بخشش او را به تجدید نظر در مسیر وادار میسازد، بایستی ظالم را بخشید و در سیره [[معصومین(ع)]] از این نوع بخششها فراوان است. | ||
اما اگر بخشش باعث جرات پیدا کردن ستمگر شود و او دست از ظلم | اما اگر بخشش باعث جرات پیدا کردن ستمگر شود و او دست از ظلم برندارد یا دشمنی که هنوز خطرش احساس میشود یا عفو ستمگر یک نوع تسلیم در مقابل ظلم و [[رضایت]] به ستم محسوب شود، در دین اسلام هیچگاه به چنین موردی اجازه گذشت داده نشده است و هرگز [[پیشوایان اسلام]] در چنین مواردی راه گذشت را اختیار نکردهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه؛ ج۴، ص۱۸۶.</ref> | ||
بنابر این عفو کردن یعنی انسان به یکی از [[صفات کمال خداوند]] که همان «عفو» است متصف گشته و [[پیامبر(ص)]] نیز چنین عفوی را که باعث اصلاح و تربیت ظالم شود و نه جرأت پیدا کردن و تسلیم شدن، یک عزت دانسته و میفرماید: بر شما باد گذشت کردن که باعث زیادی عزت میشود، پس ببخشید تا خداوند شما را عزت دهد.<ref>کلینی، محمد؛ کافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۲، ص۱۰۸، باب العفو.</ref> | بنابر این عفو کردن یعنی انسان به یکی از [[صفات کمال خداوند]] که همان «عفو» است متصف گشته و [[پیامبر(ص)]] نیز چنین عفوی را که باعث اصلاح و تربیت ظالم شود و نه جرأت پیدا کردن و تسلیم شدن، یک عزت دانسته و میفرماید: بر شما باد گذشت کردن که باعث زیادی عزت میشود، پس ببخشید تا خداوند شما را عزت دهد.<ref>کلینی، محمد؛ کافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ هـ ش، ج۲، ص۱۰۸، باب العفو.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
خط ۷۵: | خط ۶۱: | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =د | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |