دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۲۰

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Shamloo

trustworthy

۷٬۳۴۶

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }}
-'''دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا''' در برخی از معتبرترین متون تاریخی نقل شده و محتوای آن نشان‌دهنده ایمان عمیق امام حسین(ع) و تکیه او به خداوند در سخت‌ترین لحظات حیاتش است.<ref>محدثی، جواد، پيام‌هاى عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۶.</ref>
+{{شروع متن}}
-{{عربی|اَللّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتي في كُلِّ كَرْب، وَ أَنْتَ رَجائي في كُلِّ شِدَّة، وَ أَنْتَ لي في كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ، كَمْ مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فيهِ الْفُؤادُ وَ تَقِلُّ فيهِ الْحيلَةُ، وَ يُخْذَلُ فيهِ الصَّديقُ وَ يُشْمِتُ فيهِ الْعَدُوُّ، أَنْزَلْتُهُ بِكَ وَ شَكَوْتُهُ إِلَيْكَ، رَغْبَةً مِنِّي إِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ، فَفَرَّجْتَهُ عَنّي وَ كَشَفْتَهُ، فَأَنْتَ وَلِىُّ كُلِّ نِعْمَة، وَ صاحِبُ كُلِّ حَسَنَة وَ مُنْتَهى كُلِّ رَغْبَة|ترجمه=پروردگارا، تو تكيه‌گاه من در هر اندوه و اميد من در هر سختی و ناراحتى هستى و تو در هر مشكلى كه براى من پيش آيد پشت و پناه منى. چه‌بسا اندوهى كه قلب در آن ناتوان و چاره در آن اندک است و دوست در آن خوار مى‌شد و دشمن شماتت مى‌كرد و من همه آنها را به پيشگاه تو آوردم و شكوه نمودم تا از همگان بريده و تنها به تو رو آورده باشم و تو مرا از آن گرفتاری‌ها نجات بخشيدى. تو ولى هر نعمت و صاحب هر كار ني و خير و منتهاى هر مقصودى}}.<ref>طبری،‌ محمد بن جریر، ج۴، ص۳۲۱.</ref>{{شروع متن}}
 {{سوال}}
 امام حسین(ع) در صبح عاشورا دعایی خوانده است؛ منبع و محتوای این دعا چیست؟
@@ خط ۸: / خط ۶: @@
 {{پاسخ}}
 {{درگاه|اندازه=گوچک|امام حسین}}
+'''دعای امام حسین(ع) در صبح عاشورا''' در برخی از معتبرترین متون تاریخی نقل شده و محتوای آن نشان‌دهنده ایمان عمیق امام حسین(ع) و تکیه او به خداوند در سخت‌ترین لحظات حیاتش است.<ref>محدثی، جواد، پيام‌هاى عاشورا، قم، زمزم هدايت، ۱۳۸۵ش، ص۱۵۶.</ref>
+{{عربی|اَللّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتي في كُلِّ كَرْب، وَ أَنْتَ رَجائي في كُلِّ شِدَّة، وَ أَنْتَ لي في كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ، كَمْ مِنْ هَمٍّ يَضْعُفُ فيهِ الْفُؤادُ وَ تَقِلُّ فيهِ الْحيلَةُ، وَ يُخْذَلُ فيهِ الصَّديقُ وَ يُشْمِتُ فيهِ الْعَدُوُّ، أَنْزَلْتُهُ بِكَ وَ شَكَوْتُهُ إِلَيْكَ، رَغْبَةً مِنِّي إِلَيْكَ عَمَّنْ سِواكَ، فَفَرَّجْتَهُ عَنّي وَ كَشَفْتَهُ، فَأَنْتَ وَلِىُّ كُلِّ نِعْمَة، وَ صاحِبُ كُلِّ حَسَنَة وَ مُنْتَهى كُلِّ رَغْبَة|ترجمه=پروردگارا، تو تكيه‌گاه من در هر اندوه و اميد من در هر سختی و ناراحتى هستى و تو در هر مشكلى كه براى من پيش آيد پشت و پناه منى. چه‌بسا اندوهى كه قلب در آن ناتوان و چاره در آن اندک است و دوست در آن خوار مى‌شد و دشمن شماتت مى‌كرد و من همه آنها را به پيشگاه تو آوردم و شكوه نمودم تا از همگان بريده و تنها به تو رو آورده باشم و تو مرا از آن گرفتاری‌ها نجات بخشيدى. تو ولى هر نعمت و صاحب هر كار ني و خير و منتهاى هر مقصودى}}.<ref>طبری،‌ محمد بن جریر، ج۴، ص۳۲۱.</ref>
 == منابع ==
 {{پانویس|۲}}