automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۱۶
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
در برخی جاها علمِ مشخص هر یک از دستههای عزاداری، بیرق بزرگی بود که در پیشاپیش دستهها کشیده میشد و دستهها با رسیدن به هم این بیرقها و علمها آنها را بلند میکردند.<ref>اصغر کریمی، «پرچم»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۲۱.</ref> | در برخی جاها علمِ مشخص هر یک از دستههای عزاداری، بیرق بزرگی بود که در پیشاپیش دستهها کشیده میشد و دستهها با رسیدن به هم این بیرقها و علمها آنها را بلند میکردند.<ref>اصغر کریمی، «پرچم»، دانشنامه فرهنگ مردم ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۲۲۱.</ref> | ||
[[پرونده:حمل علم.jpg|بندانگشتی|علمکِشی توسط یک عزادار]] | [[پرونده:حمل علم.jpg|بندانگشتی|علمکِشی توسط یک عزادار|200x200پیکسل]] | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
توغ (یا تُغ/ تق/ توق/ طوغ/ طوق)، میلهای که در قدیم بر سر آنمنگولهای از دم اسب میآویختند و برایتعیین مکان گرد آمدنِ سپاه از آن استفاده میکردند. واژة توغ از تغ ترکی جغتایی و آن نیز از اصل چینی تو به معنای درفش گرفته شده است (دورفر، ج ۲، ص ۶۲۱). پادشاهان سلسلة هان (۲۰۲ ق م ـ ح ۲۲۰ میلادی) تو را در مراسم تشییع جنازه پیشاپیش تابوت حرکت میدادند. | توغ (یا تُغ/ تق/ توق/ طوغ/ طوق)، میلهای که در قدیم بر سر آنمنگولهای از دم اسب میآویختند و برایتعیین مکان گرد آمدنِ سپاه از آن استفاده میکردند. واژة توغ از تغ ترکی جغتایی و آن نیز از اصل چینی تو به معنای درفش گرفته شده است (دورفر، ج ۲، ص ۶۲۱). پادشاهان سلسلة هان (۲۰۲ ق م ـ ح ۲۲۰ میلادی) تو را در مراسم تشییع جنازه پیشاپیش تابوت حرکت میدادند. |