automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۱۶
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
شماری از روشنفکران و اسلامشناسان دانشگاهی نیز پژوهشهای محمد شحرور را زیر سؤال بردند. [[محمد ارکون]]، محمد شحرور را مهندسانی خودخوانده سر از اسلامشناسی درآورده دانست که طرح فکری او «راستکیشی» (ارتدوکسی) اسلامی در لباسی تازه است. از نظر ارکون، شحرور هیچگاه برداشت راستکیشانه از وحی اسلامی (کلام ثابت فرابشری) را به پرسش نمیگیرد بلکه میخواهد با دورانسازی فهم دین تلقی راستکیشانه از وحی را از گزند نقد محفوظ دارد. [[نصر ابوزید]]، شیوه بازتفسیر شحرور در واژگان کلیدی قرآن را نقد کرد. از نظر ابوزید، شحرور با نادیده گرفتن قواعد زبانشناختی و نیز زبانشناسی فرهنگی با خوانشی «ذوقی و سوگیرانه» معناهای تازهای از واژههای قرآنی بیرون میکشد.<ref>ناصری طاهری، عبدالله، درباره محمّد شحرور، سایت دین آنلاین، تاریخ درج مطلب:۱۴۰۰، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> | شماری از روشنفکران و اسلامشناسان دانشگاهی نیز پژوهشهای محمد شحرور را زیر سؤال بردند. [[محمد ارکون]]، محمد شحرور را مهندسانی خودخوانده سر از اسلامشناسی درآورده دانست که طرح فکری او «راستکیشی» (ارتدوکسی) اسلامی در لباسی تازه است. از نظر ارکون، شحرور هیچگاه برداشت راستکیشانه از وحی اسلامی (کلام ثابت فرابشری) را به پرسش نمیگیرد بلکه میخواهد با دورانسازی فهم دین تلقی راستکیشانه از وحی را از گزند نقد محفوظ دارد. [[نصر ابوزید]]، شیوه بازتفسیر شحرور در واژگان کلیدی قرآن را نقد کرد. از نظر ابوزید، شحرور با نادیده گرفتن قواعد زبانشناختی و نیز زبانشناسی فرهنگی با خوانشی «ذوقی و سوگیرانه» معناهای تازهای از واژههای قرآنی بیرون میکشد.<ref>ناصری طاهری، عبدالله، درباره محمّد شحرور، سایت دین آنلاین، تاریخ درج مطلب:۱۴۰۰، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> | ||
در نقد آرای شحرور گفته شده است عدم توجه به سیره و حدیث و سنت، یکی از نکات مغفول مانده در ایدهپردازیهای شحرور است.<ref>ساداتی، سعید، محمد شحرور و راههای اصلاح مسلمانی، سایت دین آنلاین، تاریخ درج مطلب:۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> | === نقد نگاه محمد شحرور به سنت نبوی === | ||
در نقد آرای شحرور گفته شده است عدم توجه به سیره و حدیث و سنت، یکی از نکات مغفول مانده در ایدهپردازیهای شحرور است.<ref>ساداتی، سعید، محمد شحرور و راههای اصلاح مسلمانی، سایت دین آنلاین، تاریخ درج مطلب:۱۳۹۸، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref> محمد شحرور به تحدید حجیت سنت پرداخته است و سنت را بهعنوان منبع تشریع (پس از قرآن) نمیداند. وی با نفی عصمت تکوینی، علم به غیب و معجزات نبوی و نیز با بیان اجتهادی بودن کلام پیامبر(ص) و عدم اتصال سنت به وحی، به انکار مبانی اصلی حجیت سنت اقدام کرده است.<ref>نفیسی، شادی، بقری، سعید، رویکرد محمد شحرور به سنت و گستره حجبیت روایات، حدیث پژوهی، پاییز و زمستان ۱۳۹۸، شماره ۲۲، از صفحه ۷ تا ۴۲.</ref> محمد شحرور از رهگذر جدا انگاری مفهوم «رسول» و«نبی»، بر ضرورت خوانش تاریخمند سنت تاکید میکند. از جمله تهافتهای این رویکرد با اندیشههای امامیه میتوان به ناسازگاری با ماهیت سنت، ناسازگاری با ماهیت عصمت و مغالطه تاریخمندی سنت اشاره نمود. غالب متکلمان امامیه با تاکید بر جایگاه نبی در اخبار بیواسطه از خدا و ساماندهی حیات معنوی و اجتماعی مردم و همچنین برخورداری ایشان از کمال معرفت یقینی و مصونیت از گناه و خطا در عرصه اعمال شخصی و اجتماعی، تبعیت مطلق از نبی را ضروری میدانند. از این منظر سنت تشریعی نبوی کاشف از حکم الهی است و حجیت فراگیر سنت افاده میشود.<ref>بادینده، هاله، محصص، مرضیه، تحلیل و نقد نگرش محمد شحرور درباره سنت نبوی، آینه معرفت پاییز ۱۳۹۸، شماره ۶۰، ازصفحه ۸۷ تا ۱۱۰.</ref> | |||
محمد شحرور به | |||
== منابع == | == منابع == |