۷٬۱۳۸
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[خلافت اسلامی]] در فضایی ناعادلانه به [[ابوبکر]] رسید و [[علی(ع)]] از آنجا که خود را از هر نظر شایسته خلافت میدید، ابتدا از بیعت با ابوبکر امتناع نمود.<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام، بیروت، دارالاندلس، چاپ هفتم، ۱۹۶۴، ج۱، ص۲۶۶.</ref> و سرانجام ناچار شد در یک سیاست حق مدارانه، با ابوبکر بیعت کند. | [[خلافت اسلامی]] در فضایی ناعادلانه به [[ابوبکر]] رسید و [[علی(ع)]] از آنجا که خود را از هر نظر شایسته خلافت میدید، ابتدا از بیعت با ابوبکر امتناع نمود.<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام، بیروت، دارالاندلس، چاپ هفتم، ۱۹۶۴، ج۱، ص۲۶۶.</ref> و سرانجام ناچار شد در یک سیاست حق مدارانه، با ابوبکر بیعت کند. | ||
محققین [[اهل سنت]]، اجبار علی(ع) را در پذیرش چنین بیعتی پذیرفتهاند.<ref>صبحی الصالح، النظم الاسلامیه، بیروت، دارالعلم للملایین، چاپ سوم، سال ۱۳۹۶، ص۲۶۳.</ref> ولی درباره زمان این پذیرش، میان آنها اختلاف است. برخی از آنها تمام تلاش خود را به کار بسته تا بیعت امام را بلافاصله پس از بیعت مردم نشان دهند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، بیروت، ۱۹۹۶، ج۵، ص۱۲۶؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۵، ۲۴۹.</ref> و دلیل آن را چنین آوردهاند که «علی(ع) همواره با ابوبکر بود و تمام نمازهایش را پشت سر وی میخواند.» ولی بلافاصله افزودهاند: مشهور آن است که علی(ع) صلاح دید که نظر [[فاطمه (س)]] را رعایت نماید، و وقتی که فاطمه (س) پس از شش ماه از مرگ پدر از دنیا رفت، با ابوبکر جلوی مردم بیعت کرد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، مکتبه المعارف، ۱۹۶۶م، ج۵، ص۲۴۹.</ref> | محققین [[اهل سنت]]، اجبار علی(ع) را در پذیرش چنین بیعتی پذیرفتهاند.<ref>صبحی الصالح، النظم الاسلامیه، بیروت، دارالعلم للملایین، چاپ سوم، سال ۱۳۹۶، ص۲۶۳.</ref> ولی درباره زمان این پذیرش، میان آنها اختلاف است. برخی از آنها تمام تلاش خود را به کار بسته تا بیعت امام را بلافاصله پس از بیعت مردم نشان دهند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، بیروت، ۱۹۹۶، ج۵، ص۱۲۶؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۵، ۲۴۹.</ref> و دلیل آن را چنین آوردهاند که «علی(ع) همواره با ابوبکر بود و تمام نمازهایش را پشت سر وی میخواند.» ولی بلافاصله افزودهاند: مشهور آن است که علی(ع) صلاح دید که نظر [[فاطمه(س)]] را رعایت نماید، و وقتی که فاطمه(س) پس از شش ماه از مرگ پدر از دنیا رفت، با ابوبکر جلوی مردم بیعت کرد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، مکتبه المعارف، ۱۹۶۶م، ج۵، ص۲۴۹.</ref> | ||
ولی توجه به حوادث پس از رحلت پیامبر، نظر نویری در نهایه الارب را تأیید میکند که درباره چگونگی بیعت امام میگوید: پس از آن که عمر، فاطمه(س) را تهدید جدی نمود و سوگند خورد که تهدید خود را عملی خواهد نمود، فاطمه(س) به علی(ع) گفت که ملاحظه وی را نکند و با ابوبکر بیعت نماید.<ref>نویری، نهایه الارب، المکتبه العربیه، قاهره، ۱۳۹۵هـ، ج۱۹، ص۴۰.</ref> توجه به فلسفه بیعت امام با خلیفه، علت همکاری امام با خلفاء در سایر زمینهها، از جمله [[نماز]] خواندن پشت سر آنها را روشن مینماید. | ولی توجه به حوادث پس از رحلت پیامبر، نظر نویری در نهایه الارب را تأیید میکند که درباره چگونگی بیعت امام میگوید: پس از آن که عمر، فاطمه(س) را تهدید جدی نمود و سوگند خورد که تهدید خود را عملی خواهد نمود، فاطمه(س) به علی(ع) گفت که ملاحظه وی را نکند و با ابوبکر بیعت نماید.<ref>نویری، نهایه الارب، المکتبه العربیه، قاهره، ۱۳۹۵هـ، ج۱۹، ص۴۰.</ref> توجه به فلسفه بیعت امام با خلیفه، علت همکاری امام با خلفاء در سایر زمینهها، از جمله [[نماز]] خواندن پشت سر آنها را روشن مینماید. |