توصیه امام علی(ع) بر لزوم نصحیت‌پذیری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rahmani }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''لزوم قبول نصیحت''' در روایتی از [[امام علی(ع)]] نقل شده است. موضوع این روایات درباره [[نصیحت]] و نصیحت‌پذیری در سایر [[منابع روایی]] و دیگر ا[[مامان شیعه]] نیز مشاهده می‌شود. روایت لزوم پذیرش نصیحت، پس از انجام واجبات و ترک محرمات، بر اموری اشاره دارد که انجام آنها می‌تواند موجب [[سعادت دنیا]] و [[آخرت]] شخص شود. این روایت از نظر سندی با توجه به منبعی که آن را ذکر نموده و با بررسی و مطابقت با دیگر سخنان امام علی(ع) و هم‌خوانی با آن‌ها از نظر فصاحت و بلاغت و نیز معنا و مفهوم، مورد تایید بزرگان دینی قرار گرفته است.
==جایگاه نصیحت در اسلام==
==جایگاه نصیحت در اسلام==
یکی از وظایف دینی که در اسلام بر آن تتاکید شده موعظه و نصیحت کردن از راه صحیح است. امام صادق(ع) در روایتی می‌فرمایند: {{متن عربی|یجبُ للمؤمنِ علی المؤمنِ أنْ یُناصِحَه|ترجمه=بر مؤمن واجب و لازم است که مؤمن دیگر را نصیحت کند.}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، بیروت، دارالاضواء، ج۲، ص۲۰۸، ح۱.</ref> بنابراین نصیحت کردن یکی از حقوق واجب در نظر گرفته شده است. روایات این باب در برخی منابع روایی با عنوان نصیحت و یا پذیرش نصیحت ذکر شده است.
یکی از وظایف دینی که در اسلام بر آن تاکید شده، موعظه و نصیحت کردن از راه صحیح است. [[امام صادق(ع)]] در روایتی می‌فرمایند: {{متن عربی|یجبُ للمؤمنِ علی المؤمنِ أنْ یُناصِحَه|ترجمه=بر مؤمن واجب و لازم است که مؤمن دیگر را نصیحت کند.}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، بیروت، دارالاضواء، ج۲، ص۲۰۸، ح۱.</ref> بنابراین نصیحت کردن یکی از حقوق واجب در نظر گرفته شده است. روایات این باب در برخی منابع روایی با عنوان نصیحت و یا پذیرش نصیحت ذکر شده است.


==پذیرش نصیحت در کلام امام علی(ع)==
==پذیرش نصیحت در کلام امام علی(ع)==
حدیث لزوم قبول نصیحت از امام علی(ع) در [[کتاب غرر الحکم]] تألیف ناصح الدین عبد الواحد معروف به [[آمِدی]]، و همچنین در [[کتاب عیون الحکم و المواعظ]] تألیف [[علی بن محمد اللیثی الواسطی]] از بزرگان قرن ششم، چنین آمده: {{متن عربی|یا ایّها الناسُ! اقْبَلوا النَصیحه ممّنْ نَصَحَکم وتلقَّوها بالطاعه ممّنْ حمَلَها اِلیکم واعلَموا! اَنّ الله سبْحانَه لم یمدَحْ مِنَ القلوبِ الا اَوْعاها للحکمه و مِنَ الناسِ الّا اسرَعَهم الَی الحقِّ اِجابه واعْلَموا! اَنّ الجهادَ الاکبرَ جهاد النفسِ فاشْتَغِلوا بجهادِ انفسِکم تسْعَدوا وَ ارْفَضوا القیلَ و القالَ تسلَموا، واَکْثِروا ذکرَ الله تغْنَموا، وکونوا عبادَ الله اخوانًا تفوزوا لدَیْهِ بالنَعیمِ المُقیمِ|ترجمه=ای مردم از کسی که شما را نصیحت می‌کند قبول کنید و آن را بپذیرید از کسی که آن را به سوی شما حمل می‌کند، و بدانید که خدای سبحان قلب‌هایی را ستایش می‌کند که پذیرای حکمت باشند و مردمی را ستایش می‌کند که در اجابت از حق از دیگران سریع‌ترند، و بدانید که بزرگ‌ترین جهاد، جهاد با نفس است، پس با نفس[خود] جهاد کنید تا سعادت‌مند شوید، و قیل و قال (منازعه و جدال) را ترک کنید تا سالم بمانید، و خدا را زیاد به یاد بیاورید تا غنیمت و ذخیره‌ای برای شما باشد، ای بندگان خدا با هم برادر باشید (رفتار برادرانه داشته باشید) تا در نزد خدا به نعمت همیشگی (بهشت) برسید.}}<ref>تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۲۲۶، ح۴۵۸۳؛ عیون الحکم و المواعظ، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۲.</ref>


حدیث لزوم قبول نصیحت از امام علی(ع) در کتاب غرر الحکم تألیف ناصح الدین عبد الواحد معروف به آمِدی، و همچنین در کتاب عیون الحکم و المواعظ تألیف علی بن محمد اللیثی الواسطی از بزرگان قرن ششم، چنین آمده: {{متن عربی|یا ایّها الناسُ! اقْبَلوا النَصیحه ممّنْ نَصَحَکم وتلقَّوها بالطاعه ممّنْ حمَلَها اِلیکم واعلَموا! اَنّ الله سبْحانَه لم یمدَحْ مِنَ القلوبِ الا اَوْعاها للحکمه و مِنَ الناسِ الّا اسرَعَهم الَی الحقِّ اِجابه واعْلَموا! اَنّ الجهادَ الاکبرَ جهاد النفسِ فاشْتَغِلوا بجهادِ انفسِکم تسْعَدوا وَ ارْفَضوا القیلَ و القالَ تسلَموا، واَکْثِروا ذکرَ الله تغْنَموا، وکونوا عبادَ الله اخوانًا تفوزوا لدَیْهِ بالنَعیمِ المُقیمِ|ترجمه=ای مردم از کسی که شما را نصیحت می‌کند قبول کنید و آن را بپذیرید از کسی که آن را به سوی شما حمل می‌کند، و بدانید که خدای سبحان قلب‌هایی را ستایش می‌کند که پذیرای حکمت باشند و مردمی را ستایش می‌کند که در اجابت از حق از دیگران سریع‌ترند، و بدانید که بزرگ‌ترین جهاد، جهاد با نفس است، پس با نفس[خود] جهاد کنید تا سعادت‌مند شوید، و قیل و قال (منازعه و جدال) را ترک کنید تا سالم بمانید، و خدا را زیاد به یاد بیاورید تا غنیمت و ذخیره‌ای برای شما باشد، ای بندگان خدا با هم برادر باشید (رفتار برادرانه داشته باشید) تا در نزد خدا به نعمت همیشگی (بهشت) برسید.}}<ref>تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۲۰ق، ص۲۲۶، ح۴۵۸۳؛ عیون الحکم و المواعظ، دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۲.</ref>
حدیث به برخی دستورات اخلاقی اشاره دارد که پس از انجام واجبات و ترک محرمات اگر به آنها پایبند باشند در دنیا و آخرت، مطابق نقل روایت، زندگی سعادتمندی خواهند داشت. حضرت علی(ع) به اعمالی از جمله نصیحت‌پذیری و مجاهده با نفس اماره و کنار گذاشتن صفات ناپسند در رابطه با اجتماع و برادری با یکدیگر که ثمره این برادری اتحاد و همدلی است، اشاره می‌نمایند.
 
حدیث به برخی دستورات اخلاقی اشاره دارد که پس از انجام واجبات و ترک محرمات آگر به آنها پایبند باشند در دنیا و آخرت، مطابق نقل روایت، زندگی سعادتمندی خواهند داشت. حضرت علی(ع) به اعمالی از جمله نصیحت‌پذیری و مجاهده با نفس اماره و کنار گذاشتن صفات ناپسند در رابطه با اجتماع و برادری با یکدیگر که ثمره این برادری اتحاد و همدلی است، اشاره می‌نمایند.


==سند روایت==
==سند روایت==
کتاب‌هایی که تنها سخنان امام امیرالمؤمنین(ع) در آن‌ها جمع‌آوری شده سه کتاب است: نهج البلاغه جمع‌آوری و تنظیم سید رضی، غرر الحکم تألیف ناصح الدین عبد الواحد و عیون الحکم و المواعظ تألیف علی بن محمد اللیثی الواسطی است. گرچه سخنان آن حضرت در کتاب‌های دیگر هم آمده است؛ ولی آن کتاب‌ها منحصر به کلمات آن حضرت نیست و بیانات معصومین دیگر هم نقل شده است مانند کتاب «کافی» نوشته ثقه الاسلام «کلینی» و «تهذیب» و «استبصار» تألیف «شیخ طوسی» و «من لا یحضره الفقیه» نوشته ی «شیخ صدوق» و دیگر کتاب‌های حدیثی شیعه.
کتاب‌هایی که تنها سخنان امام امیرالمؤمنین(ع) در آن‌ها جمع‌آوری شده سه کتاب است، [[نهج البلاغه]] جمع‌آوری و تنظیم [[سید رضی]]، غرر الحکم تألیف ناصح الدین عبد الواحد و عیون الحکم و المواعظ تألیف علی بن محمد اللیثی الواسطی است. کتاب‌های نهج البلاغه و غرر الحکم<ref>مقدمه تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ص۳۱–۳۲.</ref> در طول تاریخ مورد توجه بزرگان دینی بوده، و در بررسی سخنان از نظر فصاحت و بلاغت و نیز معنا و مفهوم با محتوای دیگر سخنان ایشان هم‌خوان بوده و مورد تایید قرار گرفته است، همچنین کتاب عیون الحکم و المواعظ نیز مطابق دو کتاب دیگر بوده و از نظر سند می‌توان این حدیث را معتبر دانست.
 
کتاب‌های ارزشمند «نهج البلاغه» و «غرر الحکم»<ref>جهت اطلاع بیشتر در مورد کتاب «غرر الحکم» ر.ک. مقدمه تصنیف غرر الحکم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ص۳۱–۳۲.</ref> در طول تاریخ مورد توجه بزرگان دین بوده و هستند، و سخنانی که در آنها وجود دارد از نظر فصاحت و بلاغت و از نظر معنی در حدی هستند که معلوم می‌شود از آن حضرت نقل شدند، همچنین کتاب «عیون الحکم و المواعظ» تألیف «علی بن محمد اللیثی الواسطی»، پس از نظر سند می‌توان گفت که این حدیث معتبر است.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}


خط ۲۹: خط ۲۷:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۳۹: خط ۳۷:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت = ج
  | کیفیت =
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱٬۴۰۷

ویرایش