automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۱۳
ویرایش
(جایگزینی متن - '<span></span>' به '') |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
منظور قرآن از این که میفرماید: «شهیدان زندهاند» چیست؟ چه کسانی شهید نامیده میشوند؟ | منظور قرآن از این که میفرماید: «شهیدان زندهاند» چیست؟ چه کسانی شهید نامیده میشوند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== مصادیق شهادت == | برخی از مردم تصور میکردند کسانی که در راه خدا جهاد میکردند و به شهادت میرسیدند، نابود شده و از بین رفتهاند، به همین جهت [[قرآن کریم]] برای زدودن چنین تصوری میفرماید: کسانی که در راه خدا کشته میشوند، زندهاند، و نزد پروردگار خویش از روزی بهرهمند میشوند.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۳۹۷ق، ج۱، ص۵۳۴، طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۷۹، ج۴، ص۶۲.</ref> | ||
==متن آیه== | |||
{{قرآن بزرگ|وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ | |||
| سوره = آل عمران | |||
| آیه = ۱۶۹ | |||
| ترجمه = هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شدهاند، مرده مپندار، بلکه زنده اند که نزد پروردگارشان روزی داده میشوند. | |||
}}<br /> | |||
==مصادیق شهادت== | |||
[[شهادت]] در [[اسلام]] دو معنا دارد: | [[شهادت]] در [[اسلام]] دو معنا دارد: | ||
۱. معنای خاص؛ که همان کشته شدن در معرکه و میدان جنگ در راه خدا است که دارای احکام ویژهای در فقه اسلامی است. | ۱. معنای خاص؛ که همان کشته شدن در معرکه و میدان جنگ در راه خدا است که دارای احکام ویژهای در فقه اسلامی است. مثلا میگویند: شهید نیاز به غسل و کفن ندارد، بلکه با همان لباس خونین دفن میشود. | ||
۲. معنای گسترده و عام؛ که انسان در مسیر انجام دادن وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد. | ۲. معنای گسترده و عام؛ که انسان در مسیر انجام دادن وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد. | ||
خط ۲۳: | خط ۳۱: | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | ==مطالعه بیشتر== | ||
۱. ناصر مکارم شیرازی و همکاران، نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۲۳، ص۳۴۹–۳۵۴. | ۱. ناصر مکارم شیرازی و همکاران، نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۲۳، ص۳۴۹–۳۵۴. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۹: | ||
==منابع== | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
|شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن | | شاخه فرعی۱ = اخلاق در قرآن | ||
|شاخه فرعی۲ = فضایل اخلاقی | | شاخه فرعی۲ = فضایل اخلاقی | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
خط ۴۹: | خط ۵۶: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =د | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:شهید و شهادت]] | [[رده:شهید و شهادت]] |