نمایش مبدأ برای محل سکونت اصحاب مدین

{{شروع متن}}
{{سوال}}
اصحاب مدین (که در قرآن به آن اشاره شده) در کجا ساکن بوده‌اند؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
کلمه «مدین» در قرآن در ده مورد آمده است.<ref>سوره اعراف آیه ۸۵، سوره توبه آیه ۷۰، سوره هود آیه ۸۴ و ۹۵، سوره طه آیه ۴۰، سوره حج آیه ۴۴، سوره قصص آیه‌های ۲۲ و ۲۳ و ۴۵، سوره عنکبوت آیه ۳۶.</ref> [[حضرت شعیب(ع)]] پیامبر  منطقه مدین بود و مردم آنجا از فرزندان [[حضرت اسماعیل(ع)]] بودند که با کشور مصر، لبنان و فلسطین به تجارت مشغول بودند.<ref>شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن براساس تفسیر نمونه، مشهد، قدس رضوی، ۱۳۷۷، ج۴، ص۲۶۵.</ref> میان آن‌ها بت‌پرستی، تقلب و کم‌فروشی رایج بود و چون شعیب(ع) را نپذیرفتند، بر اثر صیحه آسمانی در خانه‌های خود مردند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۳ش، ج۹، ص۲۰۰.</ref>

برخی مدین را کنار دریای قلزم روبه‌روی تبوک می‌دانند. بعضی گفته‌اند: این شهر در هشت منزلی مصر بود و از قلمرو فرعونیان خارج بوده است.<ref>طباطبائی،  محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۳، ج۱۶، ص۳۴.</ref> [[فخر رازی]] مدین را نام یکی از فرزندان [[حضرت ابراهیم(ع)]] دانسته است که چون فرزندان حضرت ابراهیم(ع)، در سرزمینی در طریق شام سکونت داشتند، به نام مدین معروف شد.<ref>فخر رازى، محمد بن عمر، التفسير الكبير (مفاتيح الغيب)، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق، ج۱۴، ص۳۱۳.</ref> بعضی از جغرافی‌دانان نام مدین را بر مردی اطلاق کردند که میان خلیج عقبه تا کوه سینا زندگی می‌کردند که شهری است در جنوب غربی اردن، در شرق خلیج عقبه.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۰۰.</ref> قاموس کتاب مقدس نام آن را مدیان گفته‌ است که زمین مدیان از خلیج عقبه تا به مرآب و کوه سینا امتداد داشت.<ref>قاموس الكتاب المقدس، نويسنده : مجمع الكنائس الشرقية، بیروت، مكتبة المشغل، چاپ ششم، ۱۹۸۱م، ص۸۵۰.</ref> به قول بعضی، مدیان از شبه جزیره سینا تا فرات امتداد داشت.<ref>قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ دوازدهم، ۱۳۷۶، ج۶، ص۲۴۵.</ref>

طبق آیه ۲۵ سوره قصص، مدین جزء مصر نبود چون زمانی که [[حضرت موسی(ع)]] از مصر به مدینه رفت حضرت شعیب(ع) به موسی(ع) گفت: {{قرآن|ترجمه=مترس، از قوم ستمکاران خلاص شدی}} برخی نوشته‌اند: این شهر در شرق عقبه بوده است و نام آن شهر اکنون معان است که مرکز یکی از استان‌های اردن است و شاید «معان» همان «مدین» سابق باشد.<ref>بلاغى، صدرالدين، قصص قرآن، تهران، امير كبير، چاپ هیجدهم، ۱۳۸۱ش، ص۴۰۷.</ref>


{{مطالعه بیشتر}}

==منابع==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
 | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه فرعی۱ = داستان‌های قرآنی
| شاخه فرعی۲ = داستان امت‌ها در قرآن
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
 | شناسه =-
 | تیترها =-
 | ویرایش =شد
 | لینک‌دهی =شد
 | ناوبری =
 | نمایه =
 | تغییر مسیر =
 | ارجاعات =
 | بازبینی نویسنده = 
 | بازبینی =
 | تکمیل =
 | اولویت =ج
 | کیفیت =ج
}}
{{پایان متن}}
<references />