صفت مجید و کریم برای قرآن
آیا صفت «کریم» و «مجید» برای قرآن با هم فرق می‌کند؟ آیا نشان دهنده دو کتاب الهی نیست؟
خداوند از قرآن به جهت این‌که دارای معارف فراوان است، با صفت مجید یاد کرده است. همچنین به جهت دارا بودن شرافت و عزت، صفت کریم نیز برای قرآن استفاده شده است.
صفت مجید
«مجید» از ریشه «مجد» به معنای بزرگواری است که از زیادی خیر و فضل ناشی می‌شود.خداوند نیز به جهت زیادی فضل «مجید» خوانده می‌شود.[۱]
قرآن نیز در دو جا با صفت «مجید» آمده است:
- ﴿ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ؛ ق، سوگند به قرآن مجید﴾(ق:۱)
- ﴿بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ۲۱فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ۲۲؛ [این آیات، سحر و دروغ نیست] بلکه قرآن با عظمت است. که در لوح محفوظ جای دارد﴾(بروج:۲۱ و ۲۲)
مجید بودن قرآن در اثر زیادی خیرات و برکات آن است.[۲] همچنین به جهت آن‌که محتوای قرآن بزرگ و گسترده و معانی‌اش در تمام معارف و اعتقادات، اخلاق و مواعظ و احکام و سنن بلندمرتبه می‌باشد.[۳]
صفت کریم
«کریم» از ماده «کرم» به معنای شرافت، سخاوت و عزت که به عنوان صفتی برای خداوند نیز استفاده شده است: ﴿… فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌّ کَرِیمٌ؛ همانا پروردگارم بی‌نیاز و سخاوتمند است﴾(نمل:۴۰)
اگر «کرم» وصف خدا واقع شود، مراد از آن احسان و نعمت آشکار خداست و اگر وصف انسان باشد، نام اخلاق و افعال پسندیده اوست که از وی ظاهر می‌شود. «کریم» از اسماء حسنی است که در غیر خدا نیز به کار می‌رود و قرآن را که با وصف کریم می‌آورند به خاطر شرافت و عزت و گرانقدری او است[۴]:
﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ؛ که آن، قرآن کریمی است﴾(واقعه:۷۷)