سلسله حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
سلسله حدیث به معنای نوشتن تمام راویان [[حدیث]] است. اشخاصی برای ضربه زدن به [[تشیع]]، چیزهایی را به دروغ به [[پیامبر]] اسلام(ص) یا [[ائمه]](ع) نسبت می‌دادند. این امر لازم داشت تا در نگارش حدیث و علوم مرتبط با آن دقت بیشتری شود. پیامبر و ائمه راه‌حل این مسئله را نشان داده و مسیر حدیث را روشن کرده و آن نوشتن سلسله راویان احادیث بود. پیامبر(ص) می‌فرمودند: موقع نوشتن حدیث تمام راویانش را بنویسید که اگر حق بود [[پاداش]] برده و اگر معلوم شد که راوی [[دروغ]] گفته وزرش بر گردن او باشد.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳۶، ص۳۶۰، بیروت، دار الفکر.</ref> امیر المؤمنین(ع) نیز فرمود: «هر وقت حدیث نقل می‌کنید اسناد دهید به کسی که از او شنیدید.»<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۸۱، باب ۸، حدیث ۳۳۲۵۹، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ ه‍. ق.</ref>
سلسله حدیث به معنای نوشتن تمام راویان [[حدیث]] است. اشخاصی برای ضربه زدن به [[تشیع]]، چیزهایی را به دروغ به [[پیامبر]] اسلام(ص) یا [[ائمه]](ع) نسبت می‌دادند. این امر لازم داشت تا در نگارش حدیث و علوم مرتبط با آن دقت بیشتری شود. پیامبر و ائمه راه‌حل این مسئله را نشان داده و مسیر حدیث را روشن کرده و آن نوشتن سلسله راویان احادیث بود. پیامبر(ص) می‌فرمودند: موقع نوشتن حدیث تمام راویانش را بنویسید که اگر حق بود [[پاداش]] برده و اگر معلوم شد که راوی [[دروغ]] گفته وزرش بر گردن او باشد.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳۶، ص۳۶۰، بیروت، دار الفکر.</ref> [[امیرالمؤمنین|امیر المؤمنین(ع)]] نیز فرمود: «هر وقت حدیث نقل می‌کنید اسناد دهید به کسی که از او شنیدید.»<ref>شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۸۱، باب ۸، حدیث ۳۳۲۵۹، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ ه‍. ق.</ref>


بر این اساس [[آیت‌الله خویی(ره)]] می‌نویسد: نوشتن کتب فهرست (اسامی راویان و مورد اعتماد یا نبودنشان) و سیره در میان اصحاب ائمه(ع)، امری متعارف بوده که برخی از این نوشته‌ها بدست ما رسیده است.<ref>خوئی، ابو القاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۱، بی جا، بی نا، پنجم، ۱۴۱۳ ه‍. ق.</ref>
بر این اساس [[آیت‌الله خویی(ره)]] می‌نویسد: نوشتن کتب فهرست (اسامی راویان و مورد اعتماد یا نبودن‌شان) و سیره در میان اصحاب ائمه(ع)، امری متعارف بوده که برخی از این نوشته‌ها بدست ما رسیده است.<ref>خوئی، ابو القاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۱، بی جا، بی نا، پنجم، ۱۴۱۳ ه‍. ق.</ref>


بنابراین برای تشخیص روایات باید به کتب رجالی مراجعه شود و البته برای افراد عادی در مسائل فقهی تقلید و عمل مطابق فتاوای مجتهدی جامع‌الشرایط کافی است. البته برای شناخت روایت و راویان حدیث، باید علم حدیث یعنی راوی‌شناسی و روایت‌شناسی و مراجعه به کتاب‌های رجالی علمای بزرگ آموخته شود.
برای تشخیص روایات باید به کتب رجالی مراجعه شود و برای افراد عادی در مسائل فقهی تقلید و عمل مطابق فتاوای مجتهدی جامع‌الشرایط کافی است. برای شناخت روایت و راویان حدیث، باید علم حدیث یعنی راوی‌شناسی و روایت‌شناسی و مراجعه به کتاب‌های رجالی علمای بزرگ آموخته شود.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
خط ۱۵: خط ۱۵:
* جامع الرواه''، محمد بن علی اردبیلی، قم، مکتبه مرعشی نجفی، ۱۴۰۳ ه‍. ق.
* جامع الرواه''، محمد بن علی اردبیلی، قم، مکتبه مرعشی نجفی، ۱۴۰۳ ه‍. ق.


* ''خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال"، علامه حلی.
* ''خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، علامه حلی.''
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۲

سؤال

سلسله حدیث چیست و چه لزومی در نگارش روایت دارد؟

سلسله حدیث به معنای نوشتن تمام راویان حدیث است. اشخاصی برای ضربه زدن به تشیع، چیزهایی را به دروغ به پیامبر اسلام(ص) یا ائمه(ع) نسبت می‌دادند. این امر لازم داشت تا در نگارش حدیث و علوم مرتبط با آن دقت بیشتری شود. پیامبر و ائمه راه‌حل این مسئله را نشان داده و مسیر حدیث را روشن کرده و آن نوشتن سلسله راویان احادیث بود. پیامبر(ص) می‌فرمودند: موقع نوشتن حدیث تمام راویانش را بنویسید که اگر حق بود پاداش برده و اگر معلوم شد که راوی دروغ گفته وزرش بر گردن او باشد.[۱] امیر المؤمنین(ع) نیز فرمود: «هر وقت حدیث نقل می‌کنید اسناد دهید به کسی که از او شنیدید.»[۲]

بر این اساس آیت‌الله خویی(ره) می‌نویسد: نوشتن کتب فهرست (اسامی راویان و مورد اعتماد یا نبودن‌شان) و سیره در میان اصحاب ائمه(ع)، امری متعارف بوده که برخی از این نوشته‌ها بدست ما رسیده است.[۳]

برای تشخیص روایات باید به کتب رجالی مراجعه شود و برای افراد عادی در مسائل فقهی تقلید و عمل مطابق فتاوای مجتهدی جامع‌الشرایط کافی است. برای شناخت روایت و راویان حدیث، باید علم حدیث یعنی راوی‌شناسی و روایت‌شناسی و مراجعه به کتاب‌های رجالی علمای بزرگ آموخته شود.


مطالعه بیشتر

  • جامع الرواه، محمد بن علی اردبیلی، قم، مکتبه مرعشی نجفی، ۱۴۰۳ ه‍. ق.
  • خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال، علامه حلی.


منابع

  1. ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۳۶، ص۳۶۰، بیروت، دار الفکر.
  2. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۸۱، باب ۸، حدیث ۳۳۲۵۹، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ ه‍. ق.
  3. خوئی، ابو القاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۴۱، بی جا، بی نا، پنجم، ۱۴۱۳ ه‍. ق.