تفاوت معجزه با سحر و جادو

از ویکی پاسخ
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۴ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

فرق معجزه با امور خارق‌العاده دیگر مانند سحر و جادو چیست؟

معجزه دارای امتیازها و ویژگی‌هایی است که در سایر کارهای خارق‌العاده وجود ندارد. این ویژگی‌ها عبارت است از:

۱. سحر و جادو و مانند آن، اموری فرا گرفتنی هستند و انجام آن‌ها به آموزش و تمرین و ریاضت نیاز دارد،[۱] ولی معجزه، بدون آموزش و تمرین، آورده می‌شود؛ برای مثال، حضرت مسیح (علیه السلام) در گهواره با سخن گفتن خود، اعجاز می‌کند، بدون آن که آموزش و تربیت در این زمینه دخالتی داشته باشد.

  1. ساحران و مرتاضان و مانند آن‌ها، در هر شرایطی از زمان و مکان و با هر ابزاری، بر انجام کارهای خود توانایی ندارند و قدرت آن‌ها به امور معینی محدود است؛ لذا برای همهٔ افراد همان کارهای معین را تکرار می‌کنند، ولی معجزه‌های پیامبران، هیچ‌یک از این قیدها و شروط را ندارد؛ چرا که به نیروی لایزال و نامحدود الهی وابسته است؛ از این رو، گاه مردم امر بی‌سابقه ای را از پیامبر می‌خواستند و او به اذن خداوند، آن راـ بر طبق خواسته‌های آن‌ها ـ انجام می‌داد.
  2. ساحر و جادوگر ادعای پیامبری ندارد؛ اما پیامبر همزمان با ارائهٔ معجزه، به پیامبری خویش تصریح می‌کند.[۲]
  3. سحر و جادو با نیروی قوی تر و بالاتر از نوع خود، قابل معارضه و شکست پذیر است، ولی معجزه را نمی‌توان شکست داد و با آن مقابله کرد.
  4. صاحبان سحر و جادو در بیشتر موارد به دنبال دنیا و منافع خود هستند یا اخلاق فاسدی دارند که نشان می‌دهد آنچه انجام می‌دهند، معجزه نیست، ولی معجزه تنها از کسانی صادر می‌شود که جلوگاه ویژگی‌های نیک و اخلاق پسندیده هستند و دارای هدف عالی تربیتی و انسانی می‌باشند.
  5. معجزهٔ پیغمبران، بر خلاف سحر و جادو، همراه با تحدی است؛ یعنی دعوت به مقابله و معارضه و اعلان به مردم که اگر می‌توانند، مانند آن را بیاورند.[۳]


منابعی برای آگاهی بیشتر

۱. رسالت جهانی پیامبران، آیه الله جعفر سبحانی، ص۱۳۴–۱۴۰.

۲. آموزش عقاید، استاد مصباح یزدی، ج۲، ص۲۶۴ به بعد.


منابع

  1. قرآن در این زمینه می‌فرماید: "وَ لکِنَّ الشَّیاطِینَ کَفَرُوا یُعَلِّمُونَ النّاسَ السِّحْرَ؛ بقره، ۱۰۲. لکن شیاطین کفر ورزیده و به مردم سحر تعلیم می‌دادند."
  2. و یا امام ـ با تعمیم در مفهوم معجزه ـ اظهار می‌کند که وصی و خلیفهٔ پیامبر است.
  3. البته لازم نیست که تحدی به صراحت اعلام شود، بلکه اگر کیفیت آوردن معجزه به گونه ای باشد که همگان تحدی را از آن بفهمند، کفایت می‌کند.