پیامبران مدفون در ایران
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیا پیامبرانی در ایران مدفون هستند؟
آثار و بناهایی در ایران وجود دارد که به عنوان مدفن و مرقد برخی از انبیاء شناخته می‌شوند. از جمله آرامگاه دانیال نبی در شوش، زیارتگاه چهارانبیاء (سلام سلوم سهولی القیا) در قزوین، حضرت حَیَقوق در همدان، قیدار نبی در زنجان، اشموئیل در ساوه، ارمیا در میامی مشهد، یوشع و شعیا در اصفهان، حزقیل در دزفول و حضرت شعیب در شوشتر.
دانیال نبی
حضرت دانیال(ع) از پیامبران بنی‌اسرائیل است که ۶۰۶ سال پیش از میلاد حضرت مسیح(ع) به اسارت بُخت النصر درآمد.[۱] قبر حضرت دانیال(ع) در شوش خوزستان زیارتگاه مردم است.[۲]
بقعه دانیال نبی در شهر شوش، بر کرانه رود شاوور قرار دارد و از مهم‌ترین زیارتگاه‌های خوزستان است. در منابع جغرافیایی، به قبر دانیال نبی در بستر رود کرخه یا شاوور اشاره شده، اما نشانه یا کتیبه‌ای که این موضوع را اثبات کند، به‌دست نیامده است. به‌نظر برخی باستان‌شناسان، بنای اولیه بقعه متعلق به قرن نهم است. بنای فعلی بقعه پس از وقوع سیل و تخریب بنای قدیمی، در ۱۲۸۷ زیرنظر ملاحسین معمار و شیخ جعفر شوشتری ساخته شده‌است[۳]
چهار انبیاء
در خیابان پیغمبریه در شهر قزوین در مغرب عمارت چهل ستون، بقعه‌ایست که آن را «پیغمبریه» و بعضی چهار انبیاء می‌گویند که چهار پیامبر به نام سلام، سلوم، سهولی، القیا در آن دفن هستند.[۴]
دربارة بنای پیغمبریه و کسانی که در آنجا به خاک سپرده شده‌اند افسانه‌ها و نوشته‌های فراوانی وجود دارد که در مجموع نشان دهندة قدمت این محل است، ولی تاریخ بنای کنونی از دورة صفویه پیشتر نمی‌رود و رافعی در تدوین و حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده در میان بقعه‌ها و مزارهای شهر، نامی از آن نبرده‌اند. تنها در کتیبة مدرسة پیغمبریه، بازمانده از دورة صفویه، با نام «مقام شریف» از آن یاد شده است.
درباره چهار پیامبر یهود که در این محل به خاک سپرده شده‌اند، جز تذکرة مرحوم سیدتقی قزوینی که در مینودر آمده، هیچ سند تاریخی معتبر دیگری در دست نیست. دربارة این چهار پیامبر و این که آیا در متنهای بنی اسرائیل به آنها اشاره شده یا نه هیچ‌یک از مقامهای روحانی یهودی و انجمن یهودیان اطلاعی در اختیار ندارند. به استناد منابع کهن، همزمان با مهاجرت حضرت دانیال به ایران، سه تن از یاران ایشان به نامهای حننیا و عزریا و میشائل با او به ایران آمده‌اند. از سوی دیگر در منطقة ری و تهران تا دماوند گروهی از یهودیان سکونت داشته‌اند. شاید قزوین نیز از این ویژگی برخوردار بوده و کسانی از بنی اسرائیل در آن شهر به خاک سپرده شده باشند، که نامهایشان دگرگون شده و به صورت امروزی درآمده است.[۵]
حضرت حَیَقوق (حبقوق)
حضرت حیقوق(ع) از پیامبران بنی اسرائیل که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد[۶] می‌زیست و به اسارت بخت النصر درآمد.[۷] وی پس از رهائی از اسارت به ایران آمده، در منطقه تویسرکان فعلی اقامت نموده و در همان‌جا به شهادت رسید.[۸] حرم ایشان از دیرباز در خارج تویسرکان، زیارتگاه مردم است.
حَبَقّوقِ نَبی، یکی از انبیای بنی‌اسرائیل که مقبره‌ای در تویسرکان منسوب به اوست. غالب پژوهشگران بر اساس شواهد درون‌متنی «کتاب حبقوق»، و به‌ویژه عبارتهایی که در آنها از استیلای قریب‌الوقوع کلدانیان بر یهودیه سخن‌می‌گوید، بر این باورند که وی احتمالاً در فاصلهٔ میان اواخر سدهٔ ۷ ق‌م تا اوایل سدهٔ ۶ ق‌م می‌زیسته‌است.
به رغم آنکه هیچ گواه تاریخی مبنی بر حضور حبقوق در ایران وجود ندارد، اما بنا بر برخی گزارشها، وی به هنگام اسارت بابلی در میان دیگر یهودیان به اسارت رفت و پس از قدرت یافتن کورش و به رغم فرمان او دربارهٔ آزادی یهودیان، همچنان در ایران باقی ماند و به تویسرکان آمد و در آنجا ساکن شد و سپس در همان‌جا درگذشت. از دیرباز در جنوب غربی تویسرکان مقبره‌ای منسوب به حبقوق نبی وجود داشته است که داستانهای بسیاری دربارهٔ آن در میان یهودیان و مردم محلی بر سر زبانها ست. ظاهر آرامگاه از سبک معماری زمان سلاجقه خبر می‌دهد و با مزار امیر تیمور در سمرقند شباهت بسیاری دارد و زمان ساخت آن احتمالاً به سدهٔ ۷ ق / ۱۳ م بازمی‌گردد. این آرامگاه بنای برجی‌شکل و آجری با گنبد مخروطی دوپوش است که پوش داخلی آن مدور، و پوش خارجی به صورت مخروط ناوی‌شکل بناشده‌است. در داخل مقبره کتیبه‌ای به دو زبان فارسی و عبری وجود دارد که آیه‌هایی از «کتاب حبقوق» بر روی آن حک شده است.[۹]
قیدار نبی
قیدار نبی فرزند حضرت اسماعیل(ع) در شهر قیدار شهرستان خدابنده در جنوب زنجان دفن است.[۱۰] بقعهٔ قیدار نبی به احتمال، متعلق به اواخر قرن هفتم قمری است و در اوائل قرن بعد (۷۱۰ ق) ترمیم یافته است.[۱۱]
ارمیا
ارمیاء در راه مشهد و در شهر میامی، قبر حضرت ارمیا است، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب می‌رسد.[۱۲]
حضرت شعیب
بقعه‌ای منسوب به حضرت شعیب(ع) در شوشتر وجود دارد.[۱۳]
یوشع
حضرت یوشع(ع) یکی از پیامبران الهی که از اولاد یوسف بن یعقوب بن اسحق بن ابراهیم است که قبر وی در اصفهان در لسان الارض که دارای بنای تاریخی است قرار دارد.[۱۴]
شعیا
قبر حضرت شعیا نیز در اصفهان در امامزاده اسماعیل که از قدیمی‌ترین ابنیه تاریخی آن شهر است قرار دارد.[۱۵]
اشموئیل
مقبره اشموئیل نبی در ده فرسخی ساوه به سمت بوئین زهرا جای دارد.[۱۶]
حزقیل نبی (ذوالکفل)
حِزْقیل، از پیامبران بزرگ بنی‌اسرائیل در سده ششم پیش از میلاد است. به نقل برخی منابع، حزقیل همان ذوالکِفْل است.[۱۷] آرامگاه منسوب به او در دزفول است.
حضرت حَجی
آرامگاه حضرت حجی(ع) همدان از پیامبران بنی اسرائیل است که مقبره وی در مسجد پیغمبر شهر همدان واقع در در ابتدای بازار فلسطین، راسته پیغمبر قرار گرفته است.
منابع
- ↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۷۵؛ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۸۹، ج۱، ص۲۸۴.
- ↑ شمس الدین سامی افندی، قاموس اعلام ترکی، استانبول، ۱۳۰۸ق، بی جا، ج۳، ص۲۱۰۴.
- ↑ صادق‌زاده دربان فیروزه، ارجح اکرم، «بقعه دانیال»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دایرةالمعارف فارسی، ج۱۷، ذیل واژه.
- ↑ گلریز، سید محمد علی، مینو دریا باب الجنه، انتشارات طه، چاپ اول، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۶۷۴.
- ↑ پرویز ورجاوند، «پیغمبریه»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلام، ج۱، ص۲۹۸۱.
- ↑ مستر هاکس آمریکایی، قاموس کتاب مقدس، تهران، ص۳۱۲.
- ↑ افندی، ۱۳۰۸ق، ج۳، ص۱۹۲۵.
- ↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، حرف ح، ص۲۲۲.
- ↑ رضایی لیلا، «حبقوق نبی»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۲۲۸.
- ↑ عمادزاده، قصص قرآن، تهران، انتشارات اسلام، بی‌تا، ج۲، ص۶۷۷. (البته اعتبار آن روشن نیست).
- ↑ شریعت، کریم، «خدابنده»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۵، ص۷۹۳.
- ↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.
- ↑ محمد حرزالدین، مراقد المعارف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۳۹۱.
- ↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.
- ↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.
- ↑ عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.
- ↑ بخشعلی قنبری، «حِزْقیل»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۴، ص۶۰۹۰.