پیامبران مدفون در ایران: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== ارمیا == | == ارمیا == | ||
مقبره [[ارمیاء نبی]] در راه مشهد و در شهر میامی، جای دارد، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب میرسد.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.</ref>[[پرونده:مقبره خالد نبی.jpg|بندانگشتی|مقبره خالد نبی در استان گلستان]] | برخی گفتهاند مقبره [[ارمیاء نبی]] در راه مشهد و در شهر میامی، جای دارد، وی یکی از پیغمبران بنی اسرائیل بود که نسبش به بنیامین فرزند یعقوب میرسد.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۵۷۷ و ۶۹۶.</ref> برخی ارمیا را خضرِ نبی دانستهاند. عدهای نیز گفتهاند که زردشت، پیغمبر ایرانی شاگرد ارمیا بوده است.<ref>شمس، محمدجواد، «ارمیا»، دانشنامه ایران، مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ذیل واژه.</ref>[[پرونده:مقبره خالد نبی.jpg|بندانگشتی|مقبره خالد نبی در استان گلستان]] | ||
== خالد نبی == | == خالد نبی == | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
بقعهای منسوب به '''[[حضرت شعیب(ع)]]''' در شوشتر وجود دارد.<ref>محمد حرزالدین، مراقد المعارف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۳۹۱.</ref>[[پرونده:مقبره منسوب به حضرت شعیا در اصفهان.jpg|بندانگشتی|مقبره منسوب به حضرت شعیا در اصفهان]] | بقعهای منسوب به '''[[حضرت شعیب(ع)]]''' در شوشتر وجود دارد.<ref>محمد حرزالدین، مراقد المعارف، ۱۳۸۹، ج۱، ص۳۹۱.</ref>[[پرونده:مقبره منسوب به حضرت شعیا در اصفهان.jpg|بندانگشتی|مقبره منسوب به حضرت شعیا در اصفهان]] | ||
== یوشع == | == یوشع == | ||
[[حضرت یوشع(ع)]] یکی از پیامبران الهی که از اولاد یوسف بن یعقوب بن اسحق بن ابراهیم است که قبر وی در اصفهان در لسان الارض که دارای بنای تاریخی است قرار دارد.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.</ref> | [[حضرت یوشع(ع)]] یکی از پیامبران الهی که از اولاد یوسف بن یعقوب بن اسحق بن ابراهیم است که قبر وی در اصفهان در لسان الارض که دارای بنای تاریخی است قرار دارد.<ref>عمادزاده، حسین، قصص قرآن، کتابفروشی اسلامی، ۱۳۷۶، ج۲، ص۶۷۷.</ref> | ||
== شعیا (اشعیاء) == | == شعیا (اشعیاء) == | ||
مقبره [[حضرت شعیا]] در اصفهان در امامزاده اسماعیل که از قدیمیترین ابنیه تاریخی آن شهر است قرار دارد.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.</ref>[[پرونده:آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه.jpg|بندانگشتی|آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه]] | مقبره [[حضرت شعیا]] در اصفهان در امامزاده اسماعیل که از قدیمیترین ابنیه تاریخی آن شهر است قرار دارد.<ref>عمادزاده، قصص قرآن، ج۲، ص۶۷۷.</ref>[[پرونده:آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه.jpg|بندانگشتی|آرامگاه اشموئیل نبی در ساوه]] | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[پرونده:ارامگاه استر و مردخای.jpg|بندانگشتی| مقبره مُردخای در همدان|267x267پیکسل]] | [[پرونده:ارامگاه استر و مردخای.jpg|بندانگشتی| مقبره مُردخای در همدان|267x267پیکسل]] | ||
== مُردخای == | == مُردخای == | ||
[[مردخای]] یکی از انبیای بنیاسرائیل است که مقبره منسوب به او در همدان است.<ref>بیآزار شیرازی، عبدالکریم، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، ۱۳۸۸. ص۴۳۱.</ref> مقبرهای در گورستان کهنۀ یهودیان در همدان وجود دارد که یهودیان آنجا آن را آرامگاه اِستر و مردخای میدانند و از زیارتگاههای ایشان است.<ref>شاهنگیان توری ، «اِستر»، دانشنامه ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۴۹.</ref> ساختمان این مقبره سنگی و آجری ساده است و از نشانهها برمیآید که در سدۀ ۷ق بر روی ساختمان کهنتری بنا شده است. مقبرۀ اصلی در پی حملۀ تیمورلنگ به همدان ویران شده بود. این مقبره در یک گورستان کهنۀ یهودی در نزدیکی میدان اصلی شهر واقع شده است و ساختمان آن شامل پنج بخش درگاه، دهلیز، حرم، صفه و شاهنشین است.<ref>بخش ایران شناسی، و هنر ایران و اسلام، «استر و مردخای، مقبره»، دانشنامه ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ذیل واژه.</ref> | [[مردخای]] یکی از انبیای بنیاسرائیل است که مقبره منسوب به او در همدان است.<ref>بیآزار شیرازی، عبدالکریم، باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، ۱۳۸۸. ص۴۳۱.</ref> مقبرهای در گورستان کهنۀ [[یهودیان]] در همدان وجود دارد که یهودیان آنجا آن را آرامگاه اِستر و مردخای میدانند و از زیارتگاههای ایشان است.<ref>شاهنگیان توری ، «اِستر»، دانشنامه ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۷۴۹.</ref> ساختمان این مقبره سنگی و آجری ساده است و از نشانهها برمیآید که در سدۀ ۷ق بر روی ساختمان کهنتری بنا شده است. مقبرۀ اصلی در پی حملۀ تیمورلنگ به همدان ویران شده بود. این مقبره در یک گورستان کهنۀ یهودی در نزدیکی میدان اصلی شهر واقع شده است و ساختمان آن شامل پنج بخش درگاه، دهلیز، حرم، صفه و شاهنشین است.<ref>بخش ایران شناسی، و هنر ایران و اسلام، «استر و مردخای، مقبره»، دانشنامه ایران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ذیل واژه.</ref> | ||
سلیمان حییم مؤلف نخستين لغتنامههاى جامع دوزبانه در ايران، نمایشنامه «اِستر و مردخای» که قصهای از تورات است را نوشته است.<ref>بهاری مریم، «حييم»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ذیل واژه.</ref> | سلیمان حییم مؤلف نخستين لغتنامههاى جامع دوزبانه در ايران، نمایشنامه «اِستر و مردخای» که قصهای از تورات است را نوشته است.<ref>بهاری مریم، «حييم»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۴، ذیل واژه.</ref> |