تفاوت اعتقاد به مهدویت در شیعه و اهلسنت: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
تعبیر «مهدی نوعی» و «مهدی شخصی»، نزد [[عارف|عارفان]] کاربردی دیگر به معنای قطب عالم امکان دارد که در او [[عصمت]] از [[گناه]] شرط نیست. شیعه این نظر را مردود میداند؛ زیرا برای امامت و [[مهدویت]]، عصمت از گناه و انتصاب توسط پیامبر اسلام(ص) و خدا را شرط میداند. | تعبیر «مهدی نوعی» و «مهدی شخصی»، نزد [[عارف|عارفان]] کاربردی دیگر به معنای قطب عالم امکان دارد که در او [[عصمت]] از [[گناه]] شرط نیست. شیعه این نظر را مردود میداند؛ زیرا برای امامت و [[مهدویت]]، عصمت از گناه و انتصاب توسط پیامبر اسلام(ص) و خدا را شرط میداند. | ||
== مهدویت شخصی == | ==مهدویت شخصی== | ||
شیعه به «مهدویت شخصی» اعتقاد دارد. مقصود مقصود شیعه از مهدویت شخصی این است که؛ [[امام مهدی(ع)|مهدی موعود(ع)]] شخصی است معیّن که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده [[ظهور]] خواهد کرد، و او فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است. | شیعه به «مهدویت شخصی» اعتقاد دارد. مقصود مقصود شیعه از مهدویت شخصی این است که؛ [[امام مهدی(ع)|مهدی موعود(ع)]] شخصی است معیّن که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده [[ظهور]] خواهد کرد، و او فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است. | ||
== مهدویت نوعی == | ==مهدویت نوعی== | ||
برخی از [[اهل سنّت]]، به «مهدویت نوعی» معتقدند. مقصود آنها از مهدویت نوعی این است که در [[آخرالزمان]] شخصی از نوادگان [[پیامبر اکرم(ص)]] به نام مهدی متولد شده و ظهور خواهد کرد و دنیا را همان گونه که از ظلم پر شده از عدل و داد پر خواهد نمود؛ گرچه او اکنون وجود خارجی ندارد. | برخی از [[اهل سنّت]]، به «مهدویت نوعی» معتقدند. مقصود آنها از مهدویت نوعی این است که در [[آخرالزمان]] شخصی از نوادگان [[پیامبر اکرم(ص)]] به نام مهدی متولد شده و ظهور خواهد کرد و دنیا را همان گونه که از ظلم پر شده از عدل و داد پر خواهد نمود؛ گرچه او اکنون وجود خارجی ندارد. | ||
== اشکال به مهدویت نوعی == | ==اشکال به مهدویت نوعی== | ||
بر اساس اعتقاد [[علم کلام|کلامی]]ِ شیعه، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، [[معصوم]] و منصوب از طرف [[خدا]] خالی نخواهد بود؛ زیرا بدون وجود امام که واسطه فیض است، جریان فیض الهی در عالَم امکان ندارد؛ و فقط در سایه وجود امام در هر عصر، زندگی و بقای عالَم امکانپذیر خواهد بود. [[امام صادق(ع)]] اهمیت این مطلب را اینگونه بیان کرده است: «اگر تنها دو نفر انسان داشته | بر اساس اعتقاد [[علم کلام|کلامی]]ِ شیعه، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، [[معصوم]] و منصوب از طرف [[خدا]] خالی نخواهد بود؛ زیرا بدون وجود امام که واسطه فیض است، جریان فیض الهی در عالَم امکان ندارد؛ و فقط در سایه وجود امام در هر عصر، زندگی و بقای عالَم امکانپذیر خواهد بود. [[امام صادق(ع)]] اهمیت این مطلب را اینگونه بیان کرده است: «اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم، یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که میمیرد امام است».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه حاج سید جواد مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه. ج۱، ح۴۵۷.</ref> | ||
=== مبانی ضرورت وجود امام در هر زمان === | ===مبانی ضرورت وجود امام در هر زمان=== | ||
مبنای اینکه وجود امام در هر زمانی ضروری است، امور ذیلاند: | مبنای اینکه وجود امام در هر زمانی ضروری است، امور ذیلاند: | ||
*'''امام واسطه فیض تکوین است''': اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده، جهان هستی فرو میپاشد. از [[امام رضا(ع)]] نقل شده اگر روی زمین بی امام میشد، زمین و بشری نمیماند و همه از بین میرفتند؛<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۲.</ref> از این رو، بی وجود امام(ع)، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز نیست خواهد شد. | |||
*'''امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است''': چون [[قرآن]] کتاب همیشگی انسانها است، پس مخاطب حقیقی آن که حقیقت قرآن را درک کند نیز، باید همیشه وجود داشته باشد و این مخاطب حقیقی که قلبش جایگاه [[وحی]] است، بعد از [[پیامبر اکرم(ص)]] جز امامان معصوم(ع) نمیتواند باشد. استمرار قرآن تنها با پذیرش وجود کسی که حامل و مخاطب حقیقی آیات آن باشد، امکانپذیر است و چنین شخصی همان امام زمان(ع) است. | |||
به | ===وجود امام مهدی(ع)=== | ||
بنا بر دلایل تاریخی، یازده امام به [[شهادت]] رسیده و [[امام دوازدهم(ع)]] به دنیا آمده است. بر پایه اصل «ضرورت وجود امام در هر زمان»، وجود امام دوازدهم ضروری است، اگر چه در [[غیبت امام زمان(ع)|غیبت]] باشد. از [[امام علی(ع)]] نقل شده است: «زمین هیچگاه از حجّت خالی نمیماند، حجت خدا یا آشکار است یا پنهان، تا حجتها و برهانهای خدا باطل نشود.»<ref>اصول کافی، همان، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.</ref> از آنجا که شرایط جهان به گونهای پیش رفت که حاکمان و مردمان، حضور امام معصوم در جامعه را نپذیرفتند، تنها راه وجود [[انسان کامل]] و کشته نشدن او، غیبت او بود تا زمانی که زمینه [[ظهور]] او فراهم شود. | |||
به گفته [[علامه طباطبایی]]، [[تفسیر قرآن|مُفسّر]] شیعه، عالَم انسانی دارای کمال خاصی است که باید به آن کمال [[هدایت]] شود، و هدایت انسان حُجّت (هادی) میخواهد؛ و اگر حجت (امام) از بین برود و یا نباشد، باید غایت (هدف) از بین برود، و اگر غایت از بین برود، فعل خدا ([[آفرینش]]) بیهدف میشود و صدور چنین امری از خدای حکیم محال است.<ref>در محضر علامه طباطبائی، ص۸۸–۸۹، محمد حسین رخشاد. انتشارات نهاوندی، قم.</ref> | |||
از | بنابراین، افزون بر روایات معتبر که از [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه اطهار(ع)|امامان(ع)]] دلالت بر وجود امام زمان(ع) و استمرار وجود او در همه عصرها دارد، با دلایل عقلی نیز ضرورت وجود [[امام زمان(ع)]] اثبات میشود. | ||
== مهدی نوعی و شخصی نزد عارفان == | از این رو، نظریه [[اهل سنت]] که تولد امام مهدی(عج) در [[آخرالزمان]] میدانند رد میشود؛<ref group="یادداشت">البته برخی از علمای اهل سنت معتقدند که امام مهدی(عج) متولد شدهاند.</ref> چون مخالف با دلایل کلامی و تاریخی است. | ||
تعبیر «مهدی نوعی» و «مهدی شخصی»، جز آنچه اهل سنت و شیعیان بر سر آن اختلاف دارند، کاربرد دیگری نیز دارد که نزد [[عارف|عارفان]] رواج دارد. برخی از عارفان اهل سنت، مانند [[مولوی]]، عارف و شاعر قرن هفتم قمری، معتقدند در هر زمانی باید یک مهدی موجود باشد خواه از نسل [[امام علی(ع)]] باشد و خواه از نسل [[عمر بن خطاب]] باشد. مقصود آنان از مهدی، همان قطب عالم امکان است. | |||
==مهدی نوعی و شخصی نزد عارفان== | |||
تعبیر «مهدی نوعی» و «مهدی شخصی»، جز آنچه اهل سنت و شیعیان بر سر آن اختلاف دارند، کاربرد دیگری نیز دارد که نزد [[عارف|عارفان]] رواج دارد. برخی از عارفان اهل سنت، مانند [[مولوی]]، عارف و شاعر قرن هفتم قمری، معتقدند در هر زمانی باید یک مهدی موجود باشد* خواه از نسل [[امام علی(ع)]] باشد و خواه از نسل [[عمر بن خطاب]] باشد. مقصود آنان از مهدی، همان قطب عالم امکان است. | |||
در برابر، به اعتقاد شیعه در هر زمان باید امام معصوم(ع) موجود باشد و در مهدویت، [[عصمت]] و انتصاب از جانب پیامبر(ص) و خدا شرط است. {{پایان پاسخ}} | در برابر، به اعتقاد شیعه در هر زمان باید امام معصوم(ع) موجود باشد و در مهدویت، [[عصمت]] و انتصاب از جانب پیامبر(ص) و خدا شرط است. {{پایان پاسخ}} | ||
خط ۴۹: | خط ۵۰: | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== برای مطالعهٔ بیشتر == | ==برای مطالعهٔ بیشتر== | ||
* انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، حسن حسنزاده آملی. | |||
* راهنماشناسی، محمدتقی مصباح یزدی. | *انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، حسن حسنزاده آملی. | ||
*راهنماشناسی، محمدتقی مصباح یزدی. | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
خط ۷۲: | خط ۷۴: | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
<references /> |