خلق کودکانی که زود می‌میرند: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶

سؤال

چرا خداوند کودکی را که عمرش فقط چند ماه است خلق می‌کند؟

درگاه‌ها

کودکان برای رشد، زندگی و رسیدن به کمال خلق می‌شوند اما گاه تضادها و مشکلات عالم مادی، آن‌ها را در بر می‌گیرد. در این مشکلات که انسان‌ها و گاه نظم طبیعی جهان، نقش علت آن‌را دارند، بلایایی برای دیگران به‌وجود می‌آید. مرگ زودهنگام کودک می‌تواند در اثر کوتاهی والدین یا دیگر انسان‌ها یا وجود مریضی‌ها و بلاها و تصادفات و … باشد که خداوند نقش مستقیمی در آن ندارد و با این حال این مصیبت و درد را برای آن کودک و پدر و مادر جبران می‌کند.

انسان‌ها برای رسیدن به کمال خلق شده‌اند، اما عالم مادی به همان اندازه که زمینه‌ای برای رشد و رسیدن به کمال است، مشکلات و گرفتاری‌هایی را با خود به همراه دارد و نمی‌توان عالم مادی و زمینه رشد بودنش را بدون مشکلاتش تصور کرد.

عالم ماده؛ زمینه‌ای برای کمال و شکست

خداوند، جهان را براساس علت و معلول خلق نموده است. اراده خداوند بر این است که هر اتفاق و جریانی برگشت به سبب و علت خودش داشته باشد.^[۱]

بنابر اعتقادات اسلامی، خداوند، حکیم و خیر محض است. جهانی که آفریده، با اینکه هدفمند و خیر بوده،^[۲] اما موانع و مشکلاتی نیز در آن وجود دارد. این مشکلات، لازمه عالم مادی است و عالم ماده نمی‌تواند بدون هیچ ناخوشایندی باشد.^[۳] لازمه عالم ماده، مشکلات، مریضی‌ها و مرگ‌ها و … است. طفلی که به دنیا آمده برای رسیدن به کمال آفریده شده است. در برخی موارد این کودک به کمال و هدف می‌رسد، اما گاه تضادها و مشکلات عالم، گریبان‌ها را می‌گیرد و زندگی انسان‌ها قبل از رسیدن به مرحله رشد و تکامل، در اثر انواع مشکلات خاتمه پیدا می‌کند. این مرگ زودهنگام می‌تواند در اثر کوتاهی والدین و سرپرستان در نگهداری او، یا وجود مریضی‌ها و بلاها و تصادفات و ... باشد.^[۴]

امتحان مرگ فرزند برای پیامبر اسلام(ص)

حضرت محمد(ص):

خداوند، حاکم‌تر و گرامی‌تر از آن است که از مؤمن، ثمره قلبش را بگیرد، سپس بعد از آن او را عذاب نماید، هرگز.^[۵]

برای اولیاء الهی و امامان(ع)، امتحانات و مشکلاتِ سخت وجود داشته و وظیفه انسان در برابر این سختی‌ها صبر، تحمل و توکل بر خداوند است. مصیبت از دست دادن فرزند برای پیامبر(ص) نیز اتفاق افتاد. پس از فوت فرزند، پیامبر همسر خود خدیجه(س) را چنین دلداری دادند: «... ای خدیجه آیا راضی نیستی که روز قیامت به سوی درِ بهشت بیایی در حالی که او (فرزندی که از دنیا رفته بود) ایستاده باشد و دست تو را بگیرد و تو را وارد بهشت نماید و تو را به بهترین جای آن ببرد و آن برای هر مؤمنی هست.^[۵]

مرگ، نابودی نیست

عطا کردن وجود از طرف خداوند، لطف است و وجود طفل، خیر است.^[۶] از طرف دیگر مرگ، عدم و نابودی نیست. اگر مرگ نیستی و عدم بود، این اشکال وجود داشت که چرا طفل به وجود آمد و چرا از بین رفت. اما مرگ در واقع آغاز حیاتی جدید است. با مرگ، انسان نابود نمی‌شود بلکه به حیات ابدی می‌رسد.

همچنین در تولد و مرگ طفل، می‌تواند حکمت‌های دیگری نیز نهفته باشد؛ این جریان نظیر سایر مشکلات و سختی‌های دنیا باعث امتحان و آزمایش افراد و در اینجا والدین و نزدیکان طفل می‌شود که در صورت صبر بر آن، به مقامات معنوی و پاداش‌های اخروی و دنیایی دست یابند.^[۷]

منابع

↑ شیروانی، علی، ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، قم، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ دهم، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.
↑ سبحانی، جعفر، و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی(۱)، قم، دفتر نشر معارف، چاپ چهلم، ۱۳۸۷ش، ص۱۲۳.
↑ مطهری، مرتضی، عدل الهی، تهران، انتشارات صدرا، چاپ دوم، ۱۳۵۲ش، ص۱۵۹–۱۶۲.
↑ ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، ص۱۸۲–۱۸۹.
↑ ^۵٫۰ ^۵٫۱ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۱۸، ح۲، باب مصیبه الولد از فروع کافی.
↑ خرازی، سید محسن، بدایه المعارف الالهیه، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ نهم، ۱۴۲۲ق، ص۱۲۷.
↑ اندیشه اسلامی(۱)، ص۱۳۳–۱۳۴.

[1] شیروانی، علی، ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، قم، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ دهم، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.

[2] سبحانی، جعفر، و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی(۱)، قم، دفتر نشر معارف، چاپ چهلم، ۱۳۸۷ش، ص۱۲۳.

[3] مطهری، مرتضی، عدل الهی، تهران، انتشارات صدرا، چاپ دوم، ۱۳۵۲ش، ص۱۵۹–۱۶۲.

[4] ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، ص۱۸۲–۱۸۹.

[:0-5] ۵٫۰ ^۵٫۱ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۱۸، ح۲، باب مصیبه الولد از فروع کافی.

[6] خرازی، سید محسن، بدایه المعارف الالهیه، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ نهم، ۱۴۲۲ق، ص۱۲۷.

[7] اندیشه اسلامی(۱)، ص۱۳۳–۱۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-چرا خداوند کودکی را که عمرش فقط چند ماه است بوجود می آورد؟
+چرا خداوند کودکی را که عمرش فقط چند ماه است خلق می‌کند؟
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-خداوند متعال، جهان هستي را بر اساس نظام سبب و مسببي خلق نموده است، به اين معني که اراده خداوند تعلق گرفته تا هر اتفاق و جرياني در عالم هستي مستند به سبب و علت خودش باشد. طبق اين نظام و قانون علت و معلول خداوندِ حکيم، خواسته است تا از طريق تزويج بين زن و مرد، امکان بوجود آمدن نسل بشر فراهم گردد. از طرف ديگر قانون علت و معلول مي گويد؛ زماني معلول به وجود مي آيد که تمام اجزاء و شرايط آن فراهم باشد، به عبارت ديگر علتِ آن معلول تامّه شود، در اين صورت معلول ايجاد مي شود.<ref>شيرواني، علي، ترجمه و اضافات بدايه الحکمه، قم، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ دهم، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.</ref>
+{{درگاه|کرونا}}
+کودکان برای رشد، زندگی و رسیدن به کمال خلق می‌شوند اما گاه تضادها و مشکلات عالم مادی، آن‌ها را در بر می‌گیرد. در این مشکلات که انسان‌ها و گاه نظم طبیعی جهان، نقش علت آن‌را دارند، بلایایی برای دیگران به‌وجود می‌آید. مرگ زودهنگام کودک می‌تواند در اثر کوتاهی والدین یا دیگر انسان‌ها یا وجود مریضی‌ها و بلاها و تصادفات و … باشد که خداوند نقش مستقیمی در آن ندارد و با این حال این مصیبت و درد را برای آن کودک و پدر و مادر جبران می‌کند.
-مطلب ديگر اين که چون خداوند، حکيم است و کمال مطلق و خير محض مي باشد، خواهان خير نيز هست، پس فعل و اراده اش طبق حکمت بوده و نظامي که آفريده شده است، هدفمند بوده و خير است،<ref>سبحاني، جعفر، و محمدرضايي، محمد، انديشه اسلامي(۱)، قم، دفتر نشر معارف، چاپ چهلم، ۱۳۸۷ش، ص۱۲۳.</ref> هر چند که موانع و تزاحماتي نيز در عالم ماده وجود دارد و لکن اين تضاد و تزاحمات لازمه عالم مادي است يعني عالم ماده نمي تواند خير محض باشد و هيچ تضاد ناخوشايندي در آن نباشد<ref>مطهري، مرتضي، عدل الهي، تهران، انتشارات صدرا، چاپ دوم، ۱۳۵۲ش، ص۱۵۹ـ۱۶۲.</ref> و از طرفي عالم ماده است که زمينه رشد و تعالي انسان را به وجود مي آورد زيرا در مسير اين عالم ماده است که انسان به کمال مي رسد و استعدادهايش شکوفا مي گردد.<ref>انديشه اسلامي(۱)، همان، ص۱۳۲.</ref> خلاصه اگر نظام هستي در کل، ملاحظه شود، نظام احسن و نظام خير است.
+انسان‌ها برای رسیدن به کمال خلق شده‌اند، اما عالم مادی به همان اندازه که زمینه‌ای برای رشد و رسیدن به کمال است، مشکلات و گرفتاری‌هایی را با خود به همراه دارد و نمی‌توان عالم مادی و زمینه رشد بودنش را بدون مشکلاتش تصور کرد.
-حال در مورد سئوال مي گوييم زماني بچه اي به دنيا مي آيد که تمام شرايط فراهم بوده و علّت به دنيا آمدن طفل تامّه شده باشد و اين زماني است که پدر و مادر اراده تزويج کنند و ساير شرايط لازم نيز به وجود آيد، در چنين صورتي که زمينه و شرايط بوجود آمدن بچه اي، آماده گردد، خداوند متعال وجود را به آن طفل افاضه مي فرمايد پس به دنيا آمدن نوزاد و طفل معلول رابطه زن و شوهري و فراهم بودن تمام شرايط آن است که در اين لحظه خداوند وجود را به او افاضه مي نمايد و اين مطابق با قوانين نظام هستي بوده، اشکالي بر آن وارد نيست.
+==عالم ماده؛ زمینه‌ای برای کمال و شکست==
+خداوند، جهان را براساس علت و معلول خلق نموده است. اراده خداوند بر این است که هر اتفاق و جریانی برگشت به سبب و علت خودش داشته باشد.<ref>شیروانی، علی، ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، قم، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ دهم، ۱۳۸۴ش، ص۱۶۹.</ref>
-نکته ديگر اين که صرف اعطاء وجود از طرف خداوند لطف و تفضّل است و همين که طفل به عرصه وجود پا مي گذارد خير است،<ref>خرازي، سيد محسن، بدايه المعارف الالهيه، قم، مؤسسه نشر اسلامي، چاپ نهم، ۱۴۲۲ق، ص۱۲۷.</ref> چون گفتيم که اراده خداوند به نظام خير و احسن تعلق گرفته و طفل نيز طبق قوانين اين نظام به دنيا آمده است. از طرف ديگر مرگ نيستي و نابودي نيست، اگر نيستي و عدم بود، جاي سئوال وجود داشت که چرا به وجود آمد و چرا از بين رفت و لکن گفتيم که صرف وجود پيدا کردن خير است.
+بنابر اعتقادات اسلامی، خداوند، حکیم و خیر محض است. جهانی که آفریده، با اینکه هدفمند و خیر بوده،<ref>سبحانی، جعفر، و محمدرضایی، محمد، اندیشه اسلامی(۱)، قم، دفتر نشر معارف، چاپ چهلم، ۱۳۸۷ش، ص۱۲۳.</ref> اما موانع و مشکلاتی نیز در آن وجود دارد. این مشکلات، لازمه عالم مادی است و عالم ماده نمی‌تواند بدون هیچ ناخوشایندی باشد.<ref>مطهری، مرتضی، عدل الهی، تهران، انتشارات صدرا، چاپ دوم، ۱۳۵۲ش، ص۱۵۹–۱۶۲.</ref> لازمه عالم ماده، مشکلات، مریضی‌ها و مرگ‌ها و … است. طفلی که به دنیا آمده برای رسیدن به کمال آفریده شده است. در برخی موارد این کودک به کمال و هدف می‌رسد، اما گاه تضادها و مشکلات عالم، گریبان‌ها را می‌گیرد و زندگی انسان‌ها قبل از رسیدن به مرحله رشد و تکامل، در اثر انواع مشکلات خاتمه پیدا می‌کند. این مرگ زودهنگام می‌تواند در اثر کوتاهی والدین و سرپرستان در نگهداری او، یا وجود مریضی‌ها و بلاها و تصادفات و ... باشد.<ref>ترجمه و اضافات بدایه الحکمه، ص۱۸۲–۱۸۹.</ref>
-مطلب ديگر اين که گفتيم: عالم ماده، عالم تزاحم و تضاد است، لازمه عالم ماده بودن مشکلات، بلاها، مريضي ها و مرگ ها و... است. با توجه به اين مطلب طفلي که به دنيا آمده طبق قانون کلي براي رسيدن به کمال آفريده شده است ولي چون عالم ماده جاي تضادها و موانع است، در مواردي اين طفل قبل از رسيدن به مرحله رشد و تکامل زندگي اش در اثر انواع مشکلات و موانع خاتمه پيدا مي کند. مثلاً در اثر کوتاهي والدين و سرپرستان در نگهداري او، و يا امکان دارد پدر و مادر تمام تلاش خود را هم در اين زمينه کرده اند ولي وجود مريضي ها و بلاها و تصادفات و... باعث مرگ طفل مي شود، در اينجا هم مي گوييم اشکالي نيست زيرا همه اين اتفاقات و جريانات بر اساس قوانين عالم ماده روي مي دهد و چيزي خارج از اين قوانين هستي نبوده است. پس هم تولد طفل و هم مرگ او مطابق قانون حاکم بر عالم بوده است، و اين که اين موجود در راه رسيدن به هدف وجودي خويش مواجه با مانعي شده، نمي توان گفت که بي هدف و بدون دليل خلق شده است.<ref>ترجمه و اضافات بدايه الحکمه، همان، ص۱۸۲ـ۱۸۹.</ref>
+==امتحان مرگ فرزند برای پیامبر اسلام(ص)==
+{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[حضرت محمد(ص)]]:{{-}}'''خداوند، حاکم‌تر و گرامی‌تر از آن است که از مؤمن، ثمره قلبش را بگیرد، سپس بعد از آن او را عذاب نماید، هرگز.<ref name=":0">کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۱۸، ح۲، باب مصیبه الولد از فروع کافی.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
+برای اولیاء الهی و امامان(ع)، امتحانات و مشکلاتِ سخت وجود داشته و وظیفه انسان در برابر این سختی‌ها صبر، تحمل و توکل بر خداوند است. مصیبت از دست دادن فرزند برای پیامبر(ص) نیز اتفاق افتاد. پس از فوت فرزند، پیامبر همسر خود خدیجه(س) را چنین دلداری دادند: «... ای خدیجه آیا راضی نیستی که روز قیامت به سوی درِ بهشت بیایی در حالی که او (فرزندی که از دنیا رفته بود) ایستاده باشد و دست تو را بگیرد و تو را وارد بهشت نماید و تو را به بهترین جای آن ببرد و آن برای هر مؤمنی هست.<ref name=":0" />
-نکته ديگر اينکه: در تولد و مرگ اين طفل حکمت هاي ديگري نيز نهفته است، اولاً اين که اين جريان نظير ساير مشکلات و سختي هاي دنيا باعث امتحان و آزمايش افراد و در اينجا والدين و نزديکان طفل مي شود که در صورت   صبر بر آن، به مقامات معنوي و پاداش هاي اخروي و دنيوي نائل مي آيند،<ref>انديشه اسلامي(۱)، همان، ص۱۳۳ـ۱۳۴.</ref> و يا حکمت ديگر اين که والدين طفل در اثر تحمل سختي هاي تولد و مراقبت از او به پاداش مي رسند.
+==مرگ، نابودی نیست==
+عطا کردن وجود از طرف خداوند، لطف است و وجود طفل، خیر است.<ref>خرازی، سید محسن، بدایه المعارف الالهیه، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ نهم، ۱۴۲۲ق، ص۱۲۷.</ref> از طرف دیگر مرگ، عدم و نابودی نیست. اگر مرگ نیستی و عدم بود، این اشکال وجود داشت که چرا طفل به وجود آمد و چرا از بین رفت. اما مرگ در واقع آغاز حیاتی جدید است. با مرگ، انسان نابود نمی‌شود بلکه به حیات ابدی می‌رسد.
-مطلب آخر در اين زمينه اينکه در مورد سرنوشت کودک هم امر غير حکيمانه و غير عادلانه اي روي نمي دهد چنان چه در روايات وارد شده که اطفال مؤمنين که از دنيا مي روند در بهشت همراه آنها خواهند بود.<ref>صدوق، محمد بن علي من لايحضره الفقيه، قم، انتشارات جامعه مدرسين، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰، ح۴۷۳۱.</ref>
-خلاصه بحث اين که تولدهايي که در عالم اتفاق مي افتد همه از روي حکمت و قانون کلي نظام هستي است و مرگ ها و ناراحتي ها و سختي ها نيز لازمه عالم مادي است پس در تولد و مرگ اطفال اتفاق بيهوده و غير حکيمانه اي روي نداده و خلقتِ هستي همه اش بر اساس مصلحت و حکمت بوده و هدف والايي را دنبال مي کند.
-در پايان يادآوري مي کنيم که مشکلات، لازمه زندگي مادي است و براي همه انسان ها کم و بيش بنابر مصالح و حکمت هاي آن، وجود داشته است، حتي براي اولياء الهي و انبياء و امامان(ع) ، امتحانات و مشکلاتِ به مراتب سخت تري پيش آمده است، آنچه مهم است صبر و تحمل و توکل بر خداوند، در برابر اين سختي ها است مثلاً همين مساله در مورد پيامبر(ص) نيز اتفاق افتاده است که بنابر نقل روايت، حضرت همسر خود خديجه(س) را اينچنين در آن حادثه، دلداري مي دهند: «... اي خديجه آيا راضي نيستي که روز قيامت به سوي درِ بهشت بيايي در حالي که او (فرزندشان که از دنيا رفته بود) ايستاده باشد و دست تو را بگيرد و تو را وارد بهشت نمايد و در بهترين جاي آن تو را فرود آورد و آن براي هر مؤمني هست، خداوند متعال، حاکم تر و گرامي تر از آن است که از مؤمن ثمره قلبش را بگيرد، سپس بعد از آن او را عذاب نمايد، ابداً».<ref>کليني، محمد بن يعقوب، الکافي (دوره ۸ جلدي)، تهران، دارالکتب الاسلاميه، ۱۳۶۵ش، ج۳، ص۲۱۸، ح۲، باب مصيبه الولد از فروع کافي.</ref>
-{{پایان پاسخ}}
-{{مطالعه بیشتر}}
-==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==
-۱ـ مرتضي مطهري، توحيد و مساله شرور در مجموعه آثار، قم، انتشارات صدرا، ۱۳۷۴ش، ج۴.
-۲ـ جعفر سبحاني، حسن و قبح، مؤسسه امام صادق، قم، ۱۳۸۲ش.
-۳ـ محمد تقي مصباح يزدي، آموزش عقايد، شرکت چاپ و نشر بين الملل سازمان تبليغات اسلامي، ۱۳۷۹ش، ج۱.
-{{پایان مطالعه بیشتر}}
+همچنین در تولد و مرگ طفل، می‌تواند حکمت‌های دیگری نیز نهفته باشد؛ این جریان نظیر سایر مشکلات و سختی‌های دنیا باعث امتحان و آزمایش افراد و در اینجا والدین و نزدیکان طفل می‌شود که در صورت صبر بر آن، به مقامات معنوی و پاداش‌های اخروی و دنیایی دست یابند.<ref>اندیشه اسلامی(۱)، ص۱۳۳–۱۳۴.</ref>
 ==منابع==
-<references />
+{{پانویس|۲}}
 {{شاخه
-  | شاخه اصلی =
+  | شاخه اصلی =کلام
-|شاخه فرعی۱ =
+| شاخه فرعی۱ = عدل الهی
-|شاخه فرعی۲ =
+| شاخه فرعی۲ =
-|شاخه فرعی۳ =
+| شاخه فرعی۳ =
 }}
 {{تکمیل مقاله
-  | شناسه =
+  | شناسه = -
-  | تیترها =
+  | تیترها =شد
-  | ویرایش =
+  | ویرایش =شد
   | لینک‌دهی =
   | ناوبری =
-  | نمایه =
+  | نمایه =شد
-  | تغییر مسیر =
+  | تغییر مسیر =شد
   | ارجاعات =
-  | بازبینی =
+  | بازبینی نویسنده = شد
-  | تکمیل =
+ | ارزیابی کمی =
-  | اولویت =
+  | تکمیل =
-  | کیفیت =
+  | اولویت =ب
+  | کیفیت =ب
 }}
 {{پایان متن}}
+[[رده:بلایا و شرور]]