دوست داشتن همسر از نشانه‌های ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour }}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا جمهوری اسلامی به اهداف خود نرسیده است؟
آیا دوست داشتن زنان از نشانه‌های ایمان است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
{{درگاه|زن و خانواده}}
پاس داشتن مقام زن و احترام به آن­ها، مورد سفارش مؤكّد و مكرّر حضرت ختمي مرتب صلي الله عليه و آله و ائمه اطهار(عليهم السلام) بوده است كه در ذيل به چند نمونه از آن اشاره مي نمائيم:
 
1ـ قال رسول اللّه(صلي الله عليه و آله): «كلّما ازداد العبد ايماناً ازداد حبّاً للنساء؛ به هر ميزان كه ايمان بندگان خدا افزايش يابد، محبت و دوستي آنان نسبت به زنان نيز ازدياد خواهد يافت».<ref>محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، قم، مرکز نشر مکتب الاعلام الاسلامي، چاپ اول، 1404ق، ج9، ص106، ح18347.</ref>
ایمان به خداوند علاقه به همسر را زیاد می‌کند. این مضمون روایاتی است که از [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت(ع)]] نقل شده است:
2ـ قال الصادق(عليه السلام): من اخلاق الانبياء حبّ للنساء. رئيس مذهب شيعه امام جعفر صادق(عليه السلام) مي فرمايند: از جمله اخلاق انبياء الهي (كه اسوه و الگوي ما در همه امور از جمله آداب معاشرت هستند) دوست داشتن زنان است».<ref>محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، قم، مرکز نشر مکتب الاعلام الاسلامي، چاپ اول، 1404ق، ج9، ص۱۰۷.</ref>
* پیامبر اسلام(ص): {{متن عربی|کُلَّمَا ازْدَادَ الْعَبْدُ إِیمَاناً ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاءِ|ترجمه=هر مقدار که ایمان بندگان، افزایش یابد، محبت و دوستی آنان نسبت به همسرانشان نیز بیشتر خواهد شد.}}<ref>ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الإسلام، قم، موسسه آل البیت، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۱۹۲.</ref>
3ـ نيز در برخي روايات، اهانت به زنان، شيوه افراد پست و فرومايه دانسته شده است.
* [[امام صادق(ع)]]: {{متن عربی|مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِیَاءِ حُبُ النِّسَاءِ|ترجمه=دوست داشتن زنان، از اخلاق انبیاء الهی است.}}<ref>ابن أبی جمهور، محمد بن زین الدین، عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، قم، دار سید الشهداء للنشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۲۸۲.</ref>
با اين وجود بايد يادآور شدکه، اين دستورات ارتباطي با فمينيسم ندارد بلكه اصولا تفكر فمينيستي در تغاير با تفكر و دستورات اسلامي و بلكه ديني است و اين حقيقت با توضيح درباره فمينيسم و نمودهاي تفكر فمينيستي، روشن خواهد شد.
* امام صادق(ع):{{متن عربی|مَا أَظُنُّ رَجُلًا یَزْدَادُ فِی الْإِیمَانِ خَیْراً إِلَّا ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاءِ|ترجمه=گمان نمی‌کنم که هیچ مردی، بر خوبی ایمانش افزوده شود، مگر آن که محبّتش به همسرانش افزون گردد.}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۲۰.</ref>
 
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =تربیت و مشاوره
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ =زنان
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹

سؤال

آیا دوست داشتن زنان از نشانه‌های ایمان است؟

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


ایمان به خداوند علاقه به همسر را زیاد می‌کند. این مضمون روایاتی است که از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) نقل شده است:

  • پیامبر اسلام(ص): «کُلَّمَا ازْدَادَ الْعَبْدُ إِیمَاناً ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاءِ؛ هر مقدار که ایمان بندگان، افزایش یابد، محبت و دوستی آنان نسبت به همسرانشان نیز بیشتر خواهد شد.»[۱]
  • امام صادق(ع): «مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِیَاءِ حُبُ النِّسَاءِ؛ دوست داشتن زنان، از اخلاق انبیاء الهی است.»[۲]
  • امام صادق(ع):«مَا أَظُنُّ رَجُلًا یَزْدَادُ فِی الْإِیمَانِ خَیْراً إِلَّا ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاءِ؛ گمان نمی‌کنم که هیچ مردی، بر خوبی ایمانش افزوده شود، مگر آن که محبّتش به همسرانش افزون گردد.»[۳]

منابع

  1. ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الإسلام، قم، موسسه آل البیت، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۱۹۲.
  2. ابن أبی جمهور، محمد بن زین الدین، عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، قم، دار سید الشهداء للنشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۲۸۲.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۲۰.