برچسبها: برگرداندهشده ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
|
(۵۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}}
| | مدخل: نام روضه بر مراسم روضهخوانی |
| {{سوال}}
| |
| اعمال و دعاهای روز اول ماه رمضان
| |
| {{پایان سوال}}
| |
| {{پاسخ}}
| |
| دعایی برای روز اول ماه رمضان سفارش شده است:{{دعا|ِاللَّهُمَ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ صِيَامَ الصَّائِمِينَ وَ قِيَامِي فِيهِ قِيَامَ الْقَائِمَيْنِ وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يَا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.</ref>
| |
| | ترجمه = خدایا روزه مرا در این روز مانند روزه روزهداران حقیقی، نمازم را مانند نمازگزاران واقعی قرار ده و مرا از خواب غافلان هوشیار ساز. ای پروردگار عالم، در این روز گناهم را ببخش و از زشتیهایم عفو فرما ای عفو کننده از گناهکاران.}}
| |
|
| |
|
| [[کفعمی]] از عالمان شیعه قرن نهم در [[کتاب البلد الأمين و الدرع الحصين|کتاب «البلد الأمين و الدرع الحصين»]] دعای روز اول را با کمی کوتاهتر نقل کرده است: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فِيهِ صِيَامَ الصَّائِمِينَ وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يَا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ».<ref name=":0" /> اثر دعای روز اول ماه رمضان را ثواب بسیار، درجات رفیع و پاک شدن گناهان دانستهاند.<ref name=":0">کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۱۹.</ref>
| |
|
| |
|
| روزه را بر سه قسم دانسته است:
| | عدة الداعی و نجاح الساعی |
|
| |
|
| * '''روزه عام'''؛ روزهی عموم مردم که تنها نمیخورند و نمیآشامند، اما اعضای دیگر بدن از گناه خودداری نمیکنند.
| | از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref> |
| * '''روزه خاص'''؛ روزه ای است که روزهدار، علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خودداری میکند، اعضاء و جوارحش هم روزه دارد.
| |
| * '''روزه خاص الخاص'''؛ روزهای که غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل روزهدار نباشد. این روزه را بالاتر از همه روزهها دانستهاند.
| |
|
| |
|
| [[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در حوزه علمیه تهران معتقد است؛ شخص در ابتدای دعای روز اول ماه رمضان، دعا میکند که روزهاش مانند روزهداران خاص الخاص باشد و جز خداوند چیزی را در نظر نداشته باشند.<ref name=":1" /> او همچنین یکی از موارد قائمین که در این دعا مانند آنها بودن خواسته شده را کسانی میداند که در نماز از خوف خدا، گریه میکنند.<ref name=":1">«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1725/%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%D8%8C-%D8%B5%D9%88%D8%AA%D8%8C-%D9%85%D8%AA%D9%86 شرح دعای روز اول ماه رمضان از آیت الله مجتهدی]» پایگاه ضیاء الصالحین.</ref>
| | ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آنها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref> |
|
| |
|
| == اعمال ==
| | او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref> |
| شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان، برای روز اول ماه رمضان اعمالی مانند غسل در آب جاری، پاشیدن گلاب بر صورت، دو رکعت نماز اول ماه، [[صدقهدادن]] را ذکر کرده است.<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قم، اسوه، بیتا، ج۱، ص۲۲۰.</ref> برخی منابع به نماز خاصی برای شب اول ماه رضان اشاره کردهاند که علامه مجلسی آنرا نامعتبر دانسته است.<ref>مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۱.</ref>
| |
|
| |
|
| برخی کتابها به خواندن دعایی پس از طلوع فجر توصیه کردهاند:
| | و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
| {{عربی|اَللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ اِفْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ هُدىً لِلنّٰاسِ وَ بَيِّنٰاتٍ مِنَ اَلْهُدىٰ وَ اَلْفُرْقٰانِ اَللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۸۸.</ref>}}
| |
|
| |
|
| == منابع ==
| | و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
| {{پانویس}}
| | |
| {{شاخه
| | و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
| | شاخه اصلی =
| | |
| | شاخه فرعی۱ =
| | عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341 |
| | شاخه فرعی۲ =
| | |
| | شاخه فرعی۳ =
| | الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل |
| }}
| | |
| {{تکمیل مقاله
| | الباب الثاني في أسباب الإجابة |
| | شناسه =-
| | |
| | تیترها =شد
| | الباب الثاني في أسباب الإجابة |
| | ویرایش =شد
| | |
| | لینکدهی =شد
| | الباب الرابع في كيفية الدعاء |
| | ناوبری =
| | |
| | نمایه =
| | الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر |
| | تغییر مسیر =شد
| | |
| | ارجاعات =
| | الباب السادس في تلاوة القرآن |
| | بازبینی =
| | |
| | تکمیل =
| | خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى |
| | اولویت =ج
| | |
| | کیفیت =ب
| | == دریدن لباس در عزاداری == |
| }}
| | من در اینجا بهعنوان نمونه چند روایتی از کتابهای شیعه نقل میکنم: |
| {{پایان متن}}
| | #ابیعبدالله میفرماید: دادوفریاد و نوحهخوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمیدانند. |
| | #ابیعبدالله میفرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحبعزا لباس پاره کند (سینهچاک کند). |
| | #امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباسهایتان را پاره نکنید. |
| | منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com |