منبع روایت «الناس عبید الدنیا»: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
. | . | ||
== متن حدیث == | == متن حدیث == | ||
{{عربی بزرگ| | {{عربی بزرگ|إنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنيا وَا لدّينُ لَعقٌ عَلى ألسِنَتِهِم، يَحوطونَهُ ما دَرَّت مَعائِشُهُم، فَإِذا مُحِّصوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ | ||
| ترجمه = | | ترجمه = مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنان است. از دین هوادارى مى‌كنند تا لوزام زندگى‌شان فراوان گردد، و چون در آزمونِ بلا قرار گيرند دينداران اندک‌شمار مى‌شوند | ||
<ref> | <ref>ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علی‌اکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۵.</ref> | ||
}} | |||
== | == منبع حدیث == | ||
این روایت | قدیمی‌ترین منبع روایی که روایت «الناس عبید الدنیا» در آن آمده کتاب تحف العقول، نوشته ابن شعبه حرانی (درگذشته ۳۸۱ق) است.<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص۲۴۵.</ref> این روایت در منابع تاریخی هم نقل شده است؛ از جمله در مقتل الحسین نوشته خوارزمی (درگذشته ۵۶۸ق).<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه السلام، قم، انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۳۶.</ref> این عبارت را ابن شعبه در ضمن خطبه امام حسین(ع) در ذو حسم و پس از مواجهه با سپاه حر بن یزید ریاحی آورده است. این خطبه در منابع تاریخی، مانند تاریخ طبری<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری (تاریخ الرسل و الملوک)، لیدن، مطبعة بریل، ۱۸۷۹م، ج۴، ص۳۰۵.</ref> و تاریخ دمشق ابن عساکر<ref>ابن عساکر، ج۱۴، ص۲۱۷.</ref> آمده است، ولی این عبارت در آن موجود نیست.<ref>شریفی، محمود و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ترجمه علی مؤیدی، قم، نشر معروف، ۱۳۸۵ش، ص۴۰۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۷
 | این مقاله هماکنون به دست Shamloo در حال ویرایش است. |
سؤال
منبع این سخن امام حسین(ع) که «مردم بندگان دنیایند» کجاست؟
درگاه‌ها
.
متن حدیث
| « | إنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنيا وَا لدّينُ لَعقٌ عَلى ألسِنَتِهِم، يَحوطونَهُ ما دَرَّت مَعائِشُهُم، فَإِذا مُحِّصوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ
مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنان است. از دین هوادارى مى‌كنند تا لوزام زندگى‌شان فراوان گردد، و چون در آزمونِ بلا قرار گيرند دينداران اندک‌شمار مى‌شوند [۱] |
» |
منبع حدیث
قدیمی‌ترین منبع روایی که روایت «الناس عبید الدنیا» در آن آمده کتاب تحف العقول، نوشته ابن شعبه حرانی (درگذشته ۳۸۱ق) است.[۲] این روایت در منابع تاریخی هم نقل شده است؛ از جمله در مقتل الحسین نوشته خوارزمی (درگذشته ۵۶۸ق).[۳] این عبارت را ابن شعبه در ضمن خطبه امام حسین(ع) در ذو حسم و پس از مواجهه با سپاه حر بن یزید ریاحی آورده است. این خطبه در منابع تاریخی، مانند تاریخ طبری[۴] و تاریخ دمشق ابن عساکر[۵] آمده است، ولی این عبارت در آن موجود نیست.[۶]
منابع
- ↑ ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علی‌اکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۲۴۵.
- ↑ ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص۲۴۵.
- ↑ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین علیه السلام، قم، انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری (تاریخ الرسل و الملوک)، لیدن، مطبعة بریل، ۱۸۷۹م، ج۴، ص۳۰۵.
- ↑ ابن عساکر، ج۱۴، ص۲۱۷.
- ↑ شریفی، محمود و دیگران، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ترجمه علی مؤیدی، قم، نشر معروف، ۱۳۸۵ش، ص۴۰۰.