مفاد صلح‌نامه امام حسن(ع) با معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* حق و حقوق آن‌ها را به آن‌ها برگرداند.<ref>ر. ک. شیخ مفید الارشاد، چاپ اول، قم، آل البیت، ۱۴۱۳، ج۲، ص۱۴.</ref> | * حق و حقوق آن‌ها را به آن‌ها برگرداند.<ref>ر. ک. شیخ مفید الارشاد، چاپ اول، قم، آل البیت، ۱۴۱۳، ج۲، ص۱۴.</ref> | ||
===تخلف معاویه از اجرای مفاد صلح‌نامه=== | ===تخلف معاویه از اجرای مفاد صلح‌نامه=== | ||
پس از امضای | پس از امضای صلح‌نامه، امضای شاهدان و تسلط معاویه بر تمام کشورهای اسلامی، معاویه قرارداد صلح را رها کرد و به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد. او هرگز به سنت پیامبر عمل ننمود و بر خلاف آن راهی در پیش گرفت و حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت به شهادت می‌رساند. صحابه‌ای چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … به فرمان او به قتل رسیدند. | ||
معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد. <ref>ر. ک. شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref> | معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد. <ref>ر. ک. شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۵۴
مفاد صلح‌نامه امام حسن مجتبی(ع) با معاویه را بیان نمائید؟ آیا معاویه به آن قراداد وفادار ماند؟
مفاد و شرایط توافقنامه صلح بین امام حسن مجتبی و معاویه در منابع تاریخی مختلف ذکر شده است و مشهور است که معاویه به هیچکدام از شرایط این قرار داد عمل نکرد.
شروط قرارداد صلح
منابع در مورد شروط صلح امام حسن(ع)، موارد مختلفی را نقل کرده‌اند. در یکی از این نقل‌ها شیخ مفید در کتاب الارشاد خود این شروط را چنین بر می‌شمارد:
- سب و لعن امام علی(ع) را ترک کنند.
- امنیت شیعیان امام علی(ع) را تأمین کند.
- شیعیانِ امام علی(ع) را مورد اذیت و آزار خود قرار ندهد.
- حق و حقوق آن‌ها را به آن‌ها برگرداند.[۱]
تخلف معاویه از اجرای مفاد صلح‌نامه
پس از امضای صلح‌نامه، امضای شاهدان و تسلط معاویه بر تمام کشورهای اسلامی، معاویه قرارداد صلح را رها کرد و به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد. او هرگز به سنت پیامبر عمل ننمود و بر خلاف آن راهی در پیش گرفت و حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت به شهادت می‌رساند. صحابه‌ای چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … به فرمان او به قتل رسیدند.
معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد. [۲]
مطالعه بیشتر
- راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه سید علی خامنه‌ای، انتشارات گلشن، چاپ سیزدهم.
- سید جعفر مرتضی عاملی، تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی(ع)، ترجمه محمد سپهری، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
- باقر شریف قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ترجمه فخرالدین حجازی، انتشارات بعثت.