۸٬۱۶۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
مراد از حدیث پیامبر(ص) که فرمود: «بر شما باد به حسنه بین دو سیئه» چیست؟ | مراد از حدیث پیامبر(ص) که فرمود: «بر شما باد به حسنه بین دو سیئه» چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''حدیث حسنهای میان دو سیئه''' در [[منابع روایی شیعه]] و سنی ذکر شده است. در سایر منابع مانند فقهی، تفسیری، لغوی، اخلاقی و ... نیز بیان شده است. اما این روایت در کتابهای روایی شیعه از [[امام باقر(ع)]] و به صورت نصیحتی به فرزند خود [[امام صادق(ع)]] بیان شده است. و در منابع [[اهل سنت]] از [[مطرف بن عبدالله]] بدون نسبت داد ن به [[پیامبر(ص)]] آمده است. با توجه به محتوا و مفهوم روایت، اشاره به [[اعتدال]] و میانهروی در تمام امور زندگی دارد. | '''حدیث حسنهای میان دو سیئه''' در [[منابع روایی شیعه]] و سنی ذکر شده است. در سایر منابع مانند فقهی، تفسیری، لغوی، اخلاقی و ... نیز بیان شده است. اما این روایت در کتابهای روایی شیعه از [[امام باقر(ع)]] و به صورت نصیحتی به فرزند خود [[امام صادق(ع)]] بیان شده است. و در منابع [[اهل سنت]] از [[مطرف بن عبدالله]] بدون نسبت داد ن به [[پیامبر(ص)]] آمده است. با توجه به محتوا و مفهوم روایت، اشاره به [[اعتدال]] و میانهروی در تمام امور زندگی دارد. | ||
خط ۲۱: | خط ۲۲: | ||
== مراد از حدیث مزبور == | == مراد از حدیث مزبور == | ||
[[ملامحسن فیض کاشانی]] در [[تفسیر صافی]] بعد از نقل این حدیث بیان میکند که امام(ع) میانهروی در همه امور را به فرزند خویش فرمان | [[ملامحسن فیض کاشانی]] در [[تفسیر صافی]] بعد از نقل این حدیث بیان میکند که امام(ع) میانهروی در همه امور را به فرزند خویش فرمان داده است تا از [[افراط و تفریط]]، محفوظ بماند.<ref>فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، قم، مؤسسه الهادی، ج۳، ص۲۲۸.</ref> | ||
«قتاده» که از راویان حدیث است، ضمن نقل حدیث «مطرف بن عبدالله» بیان میکند از سوال شخصی از حسنه بیان دو سیئه، وی ذکر میکند که مقصود کسانیاند که وقتی انفاق میکنند نه اسراف و زیادهروی میکنند و نه بخل و سختگیری میورزند.<ref>محمد بن جریر طبری، تفسیر جامع البیان، ج۱۹، ص۴۹.</ref> و «اصمعی» | «قتاده» که از راویان حدیث است، ضمن نقل حدیث «مطرف بن عبدالله» بیان میکند از سوال شخصی از حسنه بیان دو سیئه، وی ذکر میکند که مقصود کسانیاند که وقتی انفاق میکنند نه اسراف و زیادهروی میکنند و نه بخل و سختگیری میورزند.<ref>محمد بن جریر طبری، تفسیر جامع البیان، ج۱۹، ص۴۹.</ref> و «اصمعی» گفته است: مراد از «الحسنه بین السیئین» این است که «غلو» در عبادت و نیز تقصیر و کوتاهی در آن سیئه و گناه است؛ اما میانهروی و رعایت اعتدال در آن، حسنه و خوبی است.<ref>قاسم بن سلام هروی، غریب الحدیث، بیروت، دارالکتب العربی، چاپ اول، ۱۳۹۶ش، ج۴، ص۳۸۸.</ref> | ||
[[ابن منظور]] نیز در شرح و توضیح این روایت چنین اشاره میکند که این حدیث به مدارا و آسانگیری در عبادت اشاره دارد و مقصود از آن، میانهروی نمودن در آن است، نه تحمل سختیهایی که موجب رهایی و انقطاع آن میشود؛ و بهترین عمل آن است که پیوسته باشد، هر چند اندک، اما وقتی عبادتی که در توان شما نیست بخواهید با زحمت انجام دهید، نمیتوانید مداوم و همیشه بجای آورید. و در نتیجه موجب حسرت و پشیمانی شما خواهد شد. بنابراین عبادتی را باید انجام داد که در توان شخص است تا با رها نکردن آن پشیمان نگردد.<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج۱۰، ص۵۸.</ref> | [[ابن منظور]] نیز در شرح و توضیح این روایت چنین اشاره میکند که این حدیث به مدارا و آسانگیری در عبادت اشاره دارد و مقصود از آن، میانهروی نمودن در آن است، نه تحمل سختیهایی که موجب رهایی و انقطاع آن میشود؛ و بهترین عمل آن است که پیوسته باشد، هر چند اندک، اما وقتی عبادتی که در توان شما نیست بخواهید با زحمت انجام دهید، نمیتوانید مداوم و همیشه بجای آورید. و در نتیجه موجب حسرت و پشیمانی شما خواهد شد. بنابراین عبادتی را باید انجام داد که در توان شخص است تا با رها نکردن آن پشیمان نگردد.<ref>لسان العرب، ابن منظور، ج۱۰، ص۵۸.</ref> | ||
[[علامه امینی(ره)]] با اشاره به نسبت ناروای یهود درباره حضرت مریم، علیرغم پاکدامنی وی و غلو مسیحیان در مورد حضرت عیسی(ع) و خدا دانستن او، مینویسد: این همان افراط و تفریطی است که گرفتارش شدند، اما راه نیکو، همان میانهروی است. «الحسنه بین السیئتین» چنانکه مطرف بن عبدالله | [[علامه امینی(ره)]] با اشاره به نسبت ناروای یهود درباره حضرت مریم، علیرغم پاکدامنی وی و غلو مسیحیان در مورد حضرت عیسی(ع) و خدا دانستن او، مینویسد: این همان افراط و تفریطی است که گرفتارش شدند، اما راه نیکو، همان میانهروی است. «الحسنه بین السیئتین» چنانکه مطرف بن عبدالله گفته است.<ref>امینی، شیخ عبدالحسین، الغدیر، بیروت، دارالکتبالعربی، ج۷، ص۶۹.</ref> | ||
بنابراین حدیث، اشاره به فرهنگ اعتدال و میانهروی در تمام کارها داشته، و براساس آن در ابعاد مختلف حیات فردی و اجتماعی از قبیل امور اعتقادی و عبادی و اخلاقی و فرهنگی و سیاسی و… لازم است راه اعتدال و میانهروی پیموده شود. | بنابراین حدیث، اشاره به فرهنگ اعتدال و میانهروی در تمام کارها داشته، و براساس آن در ابعاد مختلف حیات فردی و اجتماعی از قبیل امور اعتقادی و عبادی و اخلاقی و فرهنگی و سیاسی و… لازم است راه اعتدال و میانهروی پیموده شود. | ||
خط ۳۳: | خط ۳۴: | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== برای | == برای مطالعه بیشتر == | ||
* بحارالانوار، (دائره المعارف روایی) علامه مجلسی، نقد مجلدات ص۱۱۰، چاپ مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، سال انتشار ۱۴۰۴ ه. ق، ج ۶۸ ص۲۱۶ و ج۸۲ ص۷۲. | * بحارالانوار، (دائره المعارف روایی) علامه مجلسی، نقد مجلدات ص۱۱۰، چاپ مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان، سال انتشار ۱۴۰۴ ه. ق، ج ۶۸ ص۲۱۶ و ج۸۲ ص۷۲. | ||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} |