نمایش مبدأ برای امام زمان(ع) در تفاسیر اهل‌سنت

{{شروع متن}}
{{سوال}}
در تفاسیر اهل سنت چه آیاتی بر وجود امام زمان(عج) و قیام آن حضرت تفسیر شده است؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|مهدویت}}
{{مهدویت-عمودی}}
تفاسیر [[اهل سنت]] برخی از آیات [[قرآن]] را در رابطه با وجود و قیام [[حضرت مهدی(ع)]] تفسیر و روایاتی را در این باره ذکر نموده‌اند:

۱. {{قرآن|هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَیٰ وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ|ترجمه=او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!|سوره=توبه|آیه=۳۳}}
* در تفسیر قرطبی آمده است: «پیروزی اسلام بر دیگر ادیان، هنگام [[قیام مهدی(ع)]] است. در آن زمان، مردمان یا باید مسلمان شوند یا جزیه دهند؛ و این که گفته شده است مهدی همان [[عیسی مسیح در منابع مسیحی و اسلامی|عیسی]] است، نادرست است زیرا اخبار صحیح به گونه‌ای متواتر وارد شده که مهدی از خاندان پیامبر(ص) است.<ref>انصاری قرطبی، ابو عبدالله محمد بن احمد، الجامع الاحکام القرآن، تحقیق عبدالرزاق المهدی، چاپ دارالکتاب العربی، ۱۴۱۸ه‍، ج۸، ص۱۱۱.</ref>
* در کتاب البیان در تفسیر این آیه آمده است: کسی که خدا او را بر همه [[ادیان]] چیره می‌گرداند، مهدی از فرزندان [[فاطمه(س)|فاطمه]] است.<ref>سید مؤمن بن حسن الشبلنجی، نورالابصار، چاپ دارالجیل، ص۳۴۳.</ref>
* در تفسیر کشف الاسرار که از تفاسیر معتبر اهل سنت است در شرح این آیه می‌گوید: رسول در این آیه [[حضرت محمد]](ص) است و هدی و هدایت قرآن و ایمان است و دین حق، اسلام است و خدا این دین را بر دیگر ادیان برتری می‌دهد، چنان‌که دینی نماند مگر این که اسلام بر آن غالب آید؛ و این اتفاق بعد از این رخ خواهد داد و هنوز محقق نشده است.<ref>میبدی رشید الدین، امام احمد، (از عالمان قرن پنجم)، کشف الاسرار، ج۴، ص۱۱۹–۱۲۰.</ref>
* فخر رازی در تفسیرش در ذیل آیه{{قرآن| لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلّهِ}} در یکی از پاسخ‌های این شبهه که اسلام هنوز بر همه ادیان غلبه نکرده است از قول سدی می‌گوید که این غلبه در زمان خروج مهدی تحقق پیدا می‌کند و در آن زمان کسی باقی نمی‌ماند مگر اینکه داخل در اسلام شده باشد.<ref>فخر الدین محمد بن عمر التمیمی الرازی الشافعی، التفسیر الکبیر أو مفاتیح الغیب، بیروت، دار الکتب العلمیة، چ۱، ۱۴۲۱هـ / ۲۰۰۰م، ج۱۶ ص۳۳.</ref>
* سیوطی در الدرالمنثور در تفسیر آیه که خزی و خواری کفار را وعده داده است می‌گوید که این خزی برای آنان زمانی تحقق پیدا می‌کند که مهدی قیام کند.<ref>جلال الدین سیوطی، عبد الرحمن بن الکمال، الدرالمنثور، بیروت، دار الفکر، ۱۹۹۳م، ج۱، ص۲۶۴.</ref> و نیز می‌گوید از ابن‌عباس نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: اصحاب کهف از اعوان مهدی هستند.<ref>الدرالمنثور، ج۵، ص۳۷۰.</ref> و در موارد متعدد دیگر روایاتی را از کتاب‌های حدیثی اهل سنت در این تفسیر خود انعکاس داده است.<ref>رک: الدرالمنثورج۷، ص ۴۸۳–۴۸۵.</ref>

در تفسیر ابن ابی حاتم و تفسیر ابن کثیر نیز تحقق خزی کفار در دنیا بر ظهور و خروج حضرت مهدی(عج) متوقف شده است.<ref>ابن ادریس رازی، عبد الرحمن بن محمد، تفسیر ابن ابی حاتم، صیدا، المکتبة العصریة، تحقیق: أسعد محمد الطیب؛ ابن کثیر دمشقی، إسماعیل بن عمر أبو الفداء، تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم)، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۱۵۸.</ref>

آلوسی درباره مهدویت مطالبی زیادی را در تفسیر روح المعانی بیان داشته است که به عنوان نمونه به چند مورد اشاره می‌شود:
او در ذیل آیه {{قرآن| قلْ إِنِّی أَخافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذابَ یَوْمٍ عَظیم‏}} بعد از ذکر مطالبی می‌گوید: در بعضی اخبار آمده است که هنگامی که باد شدید می‌وزید پیامبر خدا صورتش زرد می‌شد و می‌فرمود که من می‌ترسم ازینکه [[روز قیامت]] برپا شود. این روایات و سخنانی که به رسول خدا نسبت داده شده صحیح نیست؛ زیرا قیامت بعد از [[ظهور مهدی]] و عیسی و خروج [[دجال کیست؟|دجال]] و طلوع شمس از مغرب و سایر امارات و نشانه‌های که هنوز محقق نشده است برپا می‌شود.<ref>آلوسی بغدادی، شهاب الدین سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ج۷، ص ۱۱۱ و ج۱۳، ص۱۷۱.</ref>

۲. {{قرآن|بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ۚ|ترجمه=آنچه خداوند برای شما باقی گذارده (از سرمایه‌های حلال)، برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید!|سوره=هود|آیه=۸۶}}.
* در تفسیر نور الابصار آمده است: چون (مهدی) ظهور کند، [[کعبه اولین خانه|کعبه]] را پایگاه خویش قرار می‌دهد و ۳۱۳ نفر از یارانش به او می‌پیوندند، آنگاه در نخستین سخن این آیه را تلاوت می‌کند: «بقیةالله بهتر است برای شما اگر ایمان بیاورید»، پس می‌گوید: «منم بقیةالله و خلیفه خدا و حجت او بر شما».<ref>مؤمن بن حسن مؤمن الشبلنجی، نورالابصار، چاپ دارالجیل، بیروت، ۱۴۰۹ هـ، ص۳۴۹.</ref>

۳. {{قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَیٰ فِی خَرَابِهَا ۚ أُولٰئِکَ مَا کَانَ لَهُمْ أَنْ یَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِینَ ۚ لَهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ|ترجمه=و کیست ستمکارتر از آن که مردم را از ذکر نام خدا در مساجد منع کند و در خرابی آن اهتمام و کوشش نماید؟ چنین گروه را نشاید که در مساجد مسلمین در آیند جز آنکه (بر خود) ترسان باشند. این گروه را در دنیا ذلت و خواری نصیب است و در آخرت عذابی بزرگ|سوره=بقره|آیه=۱۱۴}}
* سیوطی درباره عذاب دنیوی این افراد می‌نویسد: «خواری و ذلّت (آنان) در دنیا زمانی فرا می‌رسد که مهدی به پا خیزد و قسطنطنیه را فتح کند و آنان را بکشد.»<ref>سیوطی، جلال الدین، الدّر المنثور فی التفسیر بالمأثور، دارالفکر، چاپ دوم، ج۱، ص۲۶۴.</ref>و در تفسیر طبری و تفسیر کشف الاسرار<ref>تفسیر کسف الاسرار، ج۱، ص۳۲۵.</ref> نیز به همین مطلب که سیوطی نوشته است تصریح شده است.

۴. {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ|ترجمه=ای اهل ایمان! [در برابر حوادث] شکیبایی کنید، و دیگران را هم به شکیبایی وادارید، و با یکدیگر [چه در حال آسایش چه در بلا و گرفتاری] پیوند و ارتباط برقرار کنید و از خدا پروا نمایید تا رستگار شوید.|سوره=آل عمران|آیه=۲۰۰}}
* حافظ قندوزی از امام محمد باقر(ع) درباره این آیه روایت کرده است که فرمود: شکیبا باشید بر ادای فرائض و واجبات، و در برابر آزار دشمنان استقامت ورزید و با امام تان مهدی مرابطه نمائید.<ref>حسینی شیرازی، صادق، موعودِ قرآن، ترجمه مؤسسه الامام المهدی، چاپ ۱۳۶۰، ص۲۲، به نقل از ینابیع الموده، ص۵۰۶.</ref>

۵. {{قرآن|یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ۖ|ترجمه=همواره درباره قیامت از تو می‌پرسند که وقوع آنچه وقت است؟|سوره=اعراف|آیه=۱۸۷}}.
* حافظ قندوزی از مفضل بن عمر از امام جعفر صادق(ع)، روایت کرده است که فرمود: (منظور از) ساعت قیام قائم است.<ref>حسینی شیرازی، صادق، موعودِ قرآن، ص۴۴، به نقل از ینابیع الموده، ص۴۲۹.</ref>

۶. {{قرآن|اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ|ترجمه=بدانید که خدا زمین را پس از مردگی اش زنده می‌کند.|سوره=حدید|آیه=۱۷}}.
* حافظ قندوزی می‌نویسد: «خداوند آنرا توسط «قائم» زنده می‌سازد، پس در آن ایجاد عدالت کند و زمین را توسط [[عدل الهی|عدل]]، پس از مردنش به واسطه ظلم، زنده سازد.»<ref>حسینی شیرازی، صادق، موعودِ قرآن، ص۱۳۹، به نقل از ینابیع الموده، ص۵۱۴.</ref>

۷. {{قرآن|فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنَا ۚ|ترجمه=پس به خدا ایمان آرید و به رسول او و نور علم و حکمتی که (بندگان را در آیات قرآن) فرستاده‌ایم بگروید|سوره=تغابن|آیه=۸}}
* علاّمه قبیسی می‌نویسد: حافظ ابو جعفر محمد بن جریر طبری گفت در [[حجة الوداع]] پیامبر(ص) فرمود: ای مردم، {{قرآن|آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا}} سپس فرمود: نور در من است، سپس در علی است، و بعد در نسل وی باشد تا قائم مهدی.<ref>همان، موعودِ قرآن، ص۱۴۶، به نقل از، ماذا فی التاریخ، ج۳، ص۱۴۷–۱۴۵.</ref>

۸. {{قرآن|حَتَّیٰ إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا|ترجمه=[اینان همواره شما را ضعیف و ناتوان و بی یار می‌شمارند] تا زمانی که آنچه را [از عذاب] وعده داده می‌شوند ببینند، پس به زودی آگاه می‌شوند چه کسی یاورش ناتوان‌تر و نفراتش کمتر است؟|سوره=جن|آیه=۲۴}}
* حافظ قندوزی از امام سجاد(ع) در تفسیر این آیه نقل می‌کند که «ما یوعدون» (آنچه وعده داده می‌شوند) در این آیه «قائم» مهدی و اصحاب و یاران اویند؛ و هنگامی که «قائم» ظهور کند دشمنان او ضعیف تر و عددشان کمتر است.<ref>موعود قرآن، به نقل از ینابیع الموده، ص۵۱۵.</ref>

{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}